Wszystko o rencie rodzinnej

Renta rodzinna jest świadczeniem, które przysługuje uprawnionym członkom rodziny w miejsce świadczenia, które pobierał zmarły żywiciel rodziny. Przyznana może być po osobie, która miała w chwili śmierci ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki do uzyskania jednego z tych świadczeń, bądź też pobierała świadczenie przedemerytalne lub zasiłek przedemerytalny.
Uprawnionymi do renty rodzinnej są następujący członkowie rodziny:
dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, jak również dzieci przysposobione,
przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, jeżeli spełniają takie warunki, jak dzieci własne, a ponadto zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku oraz nie mają prawa do renty rodzinnej po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania, albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) bądź jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd,    
małżonek (wdowa, wdowiec),
rodzice, w tym także ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające.
Prawo do renty rodzinnej posiadają dzieci do ukończenia 16 lat, a w razie pobierania nauki w szkole – do ukończenia 25 roku życia. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów. Bez względu na wiek,  prawo do renty rodzinnej mają dzieci całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 lat.
Małżonek ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli w chwili śmierci współmałżonka osiągnął wiek 50 lat lub jest niezdolny do pracy. Prawo do renty rodzinnej przysługuje także małżonkowi, jeżeli wychowuje on co najmniej jedno dziecko uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym współmałżonku, przy czym dziecko to nie osiągnęło 16 roku życia (a w razie nauki – 18 lat) bądź jest całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy uprawnionym do renty rodzinnej. Jeśli małżonek osiągnął wiek 50 lat lub stał się niezdolny do pracy w ciągu 5 lat od śmierci współmałżonka lub zaprzestania wychowywania dzieci, przysługuje mu również prawo do renty rodzinnej.
Okresowa renta rodzinna – przysługuje wdowie, która nie spełnia warunków wymaganych do przyznania renty rodzinnej oraz nie posiada niezbędnych źródeł utrzymania. Ma ona wtedy prawo do renty rodzinnej:
przez okres jednego roku od daty śmierci męża, albo
przez okres uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od śmierci męża.
Małżonka (lub małżonek) rozwiedziona albo wdowa (lub wdowiec), która nie pozostawała ze zmarłym mężem (żoną) we wspólności małżeńskiej, nabywa prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia w/w warunków  miała w dniu śmierci męża (żony) prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
Rodzice mają prawo do renty rodzinnej po zmarłym dziecku, jeżeli: ubezpieczony albo emeryt lub rencista bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania, a ponadto – spełniają podane warunki wymagane do przyznania renty rodzinnej dla wdowy lub wdowca.
RENTA RODZINNA –  część I
Renta rodzinna jest świadczeniem, które przysługuje uprawnionym członkom rodziny w miejsce świadczenia, które pobierał zmarły żywiciel rodziny. Przyznana może być po osobie, która miała w chwili śmierci ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki do uzyskania jednego z tych świadczeń, bądź też pobierała świadczenie przedemerytalne lub zasiłek przedemerytalny.
Uprawnionymi do renty rodzinnej są następujący członkowie rodziny:
dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, jak również dzieci przysposobione,
przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, jeżeli spełniają takie warunki, jak dzieci własne, a ponadto zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku oraz nie mają prawa do renty rodzinnej po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania, albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) bądź jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd,    
małżonek (wdowa, wdowiec),
rodzice, w tym także ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające.
Prawo do renty rodzinnej posiadają dzieci do ukończenia 16 lat, a w razie pobierania nauki w szkole – do ukończenia 25 roku życia. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów. Bez względu na wiek,  prawo do renty rodzinnej mają dzieci całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 lat.
Małżonek ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli w chwili śmierci współmałżonka osiągnął wiek 50 lat lub jest niezdolny do pracy. Prawo do renty rodzinnej przysługuje także małżonkowi, jeżeli wychowuje on co najmniej jedno dziecko uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym współmałżonku, przy czym dziecko to nie osiągnęło 16 roku życia (a w razie nauki – 18 lat) bądź jest całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy uprawnionym do renty rodzinnej. Jeśli małżonek osiągnął wiek 50 lat lub stał się niezdolny do pracy w ciągu 5 lat od śmierci współmałżonka lub zaprzestania wychowywania dzieci, przysługuje mu również prawo do renty rodzinnej.
Okresowa renta rodzinna – przysługuje wdowie, która nie spełnia warunków wymaganych do przyznania renty rodzinnej oraz nie posiada niezbędnych źródeł utrzymania. Ma ona wtedy prawo do renty rodzinnej:
przez okres jednego roku od daty śmierci męża, albo
przez okres uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od śmierci męża.
Małżonka (lub małżonek) rozwiedziona albo wdowa (lub wdowiec), która nie pozostawała ze zmarłym mężem (żoną) we wspólności małżeńskiej, nabywa prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia w/w warunków  miała w dniu śmierci męża (żony) prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
Rodzice mają prawo do renty rodzinnej po zmarłym dziecku, jeżeli: ubezpieczony albo emeryt lub rencista bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania, a ponadto – spełniają podane warunki wymagane do przyznania renty rodzinnej dla wdowy lub wdowca.
Renta rodzinna wynosi:
85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu – dla jednej osoby uprawnionej,
90% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu – dla dwóch osób uprawnionych,
95% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu – dla trzech lub więcej osób uprawnionych.
Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna, łączna renta rodzinna. Podlega ona podziałowi między uprawnione osoby na równe części. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest sierota zupełna, wtedy przysługuje jej również dodatek dla sierot zupełnych. Jeśli do renty rodzinnej lub jej części (w przypadku, gdy podlega ona podziałowi między więcej niż jedną osobę) uprawniona jest osoba małoletnia, świadczenie jest jej wypłacane z chwilą, gdy osiągnie pełnoletność, natomiast do czasu osiągnięcia pełnoletności świadczenie wypłacane jest do rąk opiekuna tej osoby.
Dokumenty, które należy dołączyć do wniosku o rentę rodzinną:
Wniosek o rentę rodzinną składa osoba zainteresowana lub jej pełnomocnik, a w razie śmierci ubezpieczonego – pracodawca. Do wniosku o rentę rodzinną należy dołączyć: akt zgonu osoby, po której ma być przyznana renta rodzinna, dokument stwierdzający datę urodzenia wnioskodawcy, akt ślubu (jeżeli o rentę ubiega się wdowa lub wdowiec), zaświadczenie o stanie zdrowia, jeżeli przyznanie renty uzależnione jest od niezdolności do pracy, zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły, jeżeli dziecko ukończyło 16 lat, oświadczenie o pozostawaniu we wspólności małżeńskiej lub dokument o ustaleniu prawa do alimentów, oświadczenie stwierdzające osiąganie lub nieosiąganie przychodu. Jeżeli osoba zmarła, po której ma być przyznana renta rodzinna, nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, do wniosku oprócz wyżej wymienionych dokumentów, należy dołączyć: kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych ubezpieczonego, oryginalne dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe, zaświadczenie pracodawcy, płatnika składek o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia albo legitymację ubezpieczeniową zawierającą odpowiednie wpisy do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy osoby zmarłej.    
Szczegółowe informacje dotyczące rent rodzinnych można uzyskać w każdej terenowej jednostce organizacyjnej ZUS.