Zaoczne absolutorium

Koniec pierwszego półrocza to czas intensywnego podsumowania tego, co się udało, a czego nie zdołano zrobić przez cały poprzedni rok kalendarzowy. Brzmi górnolotnie. A jeszcze bardziej, kiedy użyje się hasła: absolutorium dla starosty, burmistrza, wójta…. I kiedy mieszkańcy zapewne mogliby stworzyć długą listę niedociągnięć swoich władz, absolutoria w większości gmin przechodzą nawet bez choćby najkrótszej dyskusji. Ustawowy obowiązek czy fikcja? No i co najważniejsze: kogo w ten sposób rada miałaby rozliczyć, skoro np. starosta pełnił swój urząd zaledwie miesiąc…

Nie ma się co dziwić, że radni powiatowi podczas ostatniej sesji udzielili absolutorium staroście Jerzemu Kwaśniewskiemu właściwie bez słowa. Bo nad czym tu dyskutować, skoro – jak przypomniał przewodniczący Rady, Krzysztof Dąbrowski – ocenie podlega tylko „wykonanie budżetu”. Mówiąc prościej – przez cały rok radni uchwalali różne uchwały i decydowali o tym, w jaki sposób będą wydane powiatowe pieniądze. Zadaniem starosty było zrealizować te wszystkie zapisy i wydać pieniądze tak, jak został do tego zobowiązany. Nie można więc oceniać na przykład tego, czy były to słuszne wydatki, jakie dały efekty albo jak układała się współpraca starosty z Radą.

Tylko jak teraz określić, czy wywiązał się on ze swojego zadania, skoro Jerzy Kwaśniewski objął urząd 1 grudnia, a więc realizował budżet w niewielkim zakresie? Został on w dużej mierze wykonany przez poprzedniego starostę, Leszka Konarskiego. Absolutorium staje się więc tylko ustawową formalnością, która niewiele ma wspólnego z rzetelną oceną dokonań naszych władz. I choć jeszcze parę lat temu sesje absolutoryjne bywały głośne i pełne płomiennych wystąpień, tak teraz przebiegają niezwykle spokojnie i bez emocji.

Zabawne jest jednak to, dla kogo tak naprawdę obecna Rada wyraża poparcie za wykonanie budżetu. Bo choć zgodnie z wolą wyborców w Radzie Powiatu nie znalazło się już miejsce dla byłego starosty, to właśnie jemu, zaocznie, udzieliła ona nieformalnego absolutorium.