Dziecko, które ukończyło 10 lat, może przystąpić do egzaminu na kartę rowerową. Wydaje ją dyrektor szkoły, do której uczeń uczęszcza. Wtedy, zgodnie z Kodeksem drogowym, rowerzysta może już sam jeździć po drodze publicznej rowerem i powinien mieć przy sobie kartę. Dziecko młodsze zawsze musi się znajdować pod opieką osoby dorosłej, a jeśli ma mniej niż 7 lat, po drodze publicznej może być przewożone na rowerze wyłącznie na dodatkowym siodełku umieszczonym na bagażniku lub przymocowanym do ramy roweru.
Nawet na trójkołowym rowerku, pod opieką osoby dorosłej, trzy- lub pięciolatek nie powinien jeździć po drodze, po której jeżdżą samochody. Do nauki jazdy na rowerze tych wszystkich dzieci, które mają mniej niż 7 lat, powinniśmy wykorzystywać podwórka, boiska i inne miejsca (np. droga leśna), gdzie naszej pociesze nic nie grozi. Dopiero od 7 lat dziecko może jeździć w towarzystwie osoby dorosłej własnym rowerem po drodze, a po otrzymaniu karty rowerowej już samo. Pamiętajmy o tym zwłaszcza przed wakacjami, kiedy tysiące dzieci wsiądą na rowery.
Nie zgadzam się z autorem artykułu. Według prawa o ruchu drogowym art. 33, ust. 2. traktuje o tym, że dziecko może być przewożone na rowerze poniżej 7 r. ż. wyłącznie na dodatkowym siodełku (czytaj: foteliku). W tym artykule nie ma żadnej mowy o tym, że dziecko nie może samodzielnie jeździć na dwukołowcu. Inny artykuł prawa o ruchu drogowym mówi, że dziecko poniżej 10 r.ż. może jeździć na rowerze wyłącznie pod opieką osoby starszej i jest traktowane jako pieszy. A ponieważ nie może jeździć po jezdni jako pełnoprawny uczestnik ruchu, więc poruszać się może wyłącznie po chodniku (nawet jeśli nie ma ścieżki rowerowej) lub lewą stroną pasa ulicy ( jak pieszy). wtedy dorosły jedzie obok niego.