Ministerialna dotacja na remont kościoła

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego poinformowało, że parafia pw. Św. Jana Chrzciciela w Jangrocie uzyska z budżetu państwa dotację w wysokości 230 tys. zł na kontynuację, prowadzonych dotąd głównie dzięki wysiłkowi finansowemu parafian, prac konserwatorskich przy elewacji północnej świątyni. Wcześniej parafia została wsparta na ten cel pomocą finansową w kwocie 40 tys. zł przez samorząd Województwa Małopolskiego.

Dzisiejszy, murowany kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela zbudowany został w latach 1822-1832 r. na miejscu poprzedniego, drewnianego z 1. połowy XVI w. Klasycystyczna bryła świątyni wzniesiona została przez mało znanego krakowskiego architekta, Antoniego Beka. Jangrot stanowił wtedy dobra biskupie i fundatorem kościoła był arcybiskup krakowski Jan Paweł Woronicz. Kościół konsekrowano w 1824 r.

Bryła świątyni jest prosta, jej zasadnicze wnętrze podzielono na dwie części, przy których funkcjonują zakrystia, składzik oraz kruchty. Obecnie kościół nakryty jest dachem jednokalenicowym z blachy ocynkowanej, z wieloboczną wieżyczką na sygnaturkę. Fasada o podziałach pilastrowo-ramowych z pseudoboniowaniem, zwieńczona jest trójkątnym przyczółkiem ze spływami po bokach, z prostokątnym otworem wejściowym ujętym portalem z tympanonem, w polu którego umieszczona jest tablica fundacyjna, z nieczytelną inskrypcją i herbem bpa J.P. Woronicza. Najcenniejsze zabytki w kościele to: archaiczny, monumentalny krucyfiks gotycki z 2. połowy XIV w. i obraz „Św. Rodzina”, przykład późnogotyckiego malarstwa tablicowego z początku XVI w. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz z wizerunkami św. Jana Chrzciciela i św. Pawła powstały w latach 1892-1893. W ołtarzach bocznych znajdują się m.in. obrazy „Ukrzyżowanie” i „Rozmnożenie chleba”, namalowane ok. 1822 przez krakowskiego malarza Michała Stachowicza. Ołtarze, ambona i dwa konfesjonały mają charakter barokowy. W kościele do dziś użytkowane są organy, wykonane w 1887 r. w warsztacie Józefa Szymańskiego w Warszawie. Obok świątyni znajduje się wolnostojąca, murowana, dwukondygnacyjna dzwonnica, w której zawieszony jest m.in. dzwon z 1557 r.

Z kronik parafialnych wynika, że jangrocki kościół parafialny na przestrzeni lat remontowany był kilkakrotnie. Po raz pierwszy poważniejszy remont odnotowano w 2. połowie XIX w. gdy proboszczem był ks. Jan Kozakowski, wtedy m.in. pokryto dach kościoła gontami. W czasie działań wojennych w 1914 r. świątynia została poważnie uszkodzona. Odbudowano ją po zakończeniu I wojny światowej, dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Piotra Jegierskiego. W latach 60. XX w. w kościele wymieniono posadzkę, a w latach 80. – dach.

Jak podkreśla zaangażowany w działania na rzecz renowacji świątyni, pochodzący z Jangrota przewodniczący Rady Gminy Trzyciąż Lucjan Gajda, obecny remont jest możliwy dzięki ofiarności parafian oraz aktywnemu działaniu całej grupy osób – specjalnie utworzonego komitetu odbudowy kościoła, któremu przewodniczy Andrzej Kuś, a także dobrej współpracy wiernych z proboszczem ks. Andrzejem Bilem.