W tym roku Dzień Babci i Dzień Dziadka niefortunnie wypadły w samym środku ferii zimowych, a przecież to niezwykle ważny punkt na mapie świąt obchodzonych przez przedszkolaki. Na szczęście tylko nieco później, w lutym, są jeszcze Walentynki, a to także bardzo dobry pretekst, by pokazać najukochańszym babciom i dziadziusiom swoją wielką dla nich miłość. Każda grupa w Przedszkolu nr 3 im. Kornela Makuszyńskiego przygotowywała się do tej uroczystości według własnego pomysłu i tempa, stopnia trudności, a nawet uwzględniając (czy raczej będąc zmuszone uwzględnić) masowe choroby tego okresu. Ostatecznie świętowanie rozpoczęły czteroletnie „Jagódki” pokazując całe spektrum swoich umiejętności: recytując wierszyki, śpiewając piosenki, tańcząc i grając na instrumentach. Podobnie najmłodsze „Krasnoludki” – pięknie śpiewały i mówiły wierszyki o babciach i dziadkach, jak też o swojej miłości do nich, tańczyły i nie żałowały entuzjazmu przy graniu na trójkątach, bambusowych pałeczkach i marakasach.
Następnie cztero- i pięcioletnie „Wesołe Koziołki” oraz pięcioletnie „Biedronki” z imponującym zaangażowaniem tańczyły z wielkimi sercami, śpiewały o tym, że ich „babcia i dziadek to wspaniali są dziadkowie”, a ich wiersze o miłości do babć i dziadków płynęły z głębi serc i pełnym głosem (tu najbardziej wykazały się zwłaszcza „Biedronki” ). Na koniec zaś pięcio- i sześcioletni „Tropiciele” urządzili w swojej sali kawiarenkę z pysznościami, a nawet szampanem (bezalkoholowym!) i odśpiewali swoim ukochanym babciom i dziadkom przeboje z czasów ich młodości, łącznie z piosenką „Przetańczyć z tobą chcę całą noc”. To było zobowiązujące wezwanie do tańca, dlatego po występie wnuczki i wnuczkowie zaprosili swoje babcie i dziadziusiów na parkiet i tańcom nie było końca!
Nie można pominąć kwestii własnoręcznie przygotowanych przez wszystkie przedszkolaki prezentów, gdyż serca na patyku z brokatowymi łapkami („Jagódki”), płócienne torby z serduszkowymi pieczątkami („Krasnoludki”), serduszka z masy solnej („Wesołe Koziołki”) i papierowe kwiaty („Biedronki”) oraz szyte kordonkiem filcowe etui na okulary („Tropiciele”) wymagały wiele pracy i wzbudziły należyty podziw obdarowanych. Zabawa była przednia w każdej z grup, a babcie i dziadkowie nieodmiennie dumni ze swoich dzielnych przedszkolaków.
Przedszkole nr 3 (Anna Kaziród)
