Ciekawostki znad Baby

Idąc ulicą Kazimierza Wielkiego, dawniej 1 Maja, jeszcze dawniej 3 Maja, mijamy rozległą budowlę z czerwonej cegły. To dawny olkuski hotel. Ciekawe są jego dzieje.
Rok 1985. Niedawno wybudowano linię kolejową z Dęblina do Dąbrowy Górniczej i dworzec kolejowy – odległe od miasta – jeszcze wtedy dla olkuszan atrakcje. Olkusz był w czasie zaborów ważnym punktem granicznym zarówno w stronę zaboru austriackiego (granica w Białym Kościele i  Niesułowicach), jak i niemieckiego (granica na rzece Krynicy). Mieszkało tu więc wielu ważnych funkcjonariuszy straży granicznej i rosyjskich oficerów. I oto przybył w te strony gdzieś z okolic Miechowa Franciszek Gurbiel.

Był tam zasobnym dzierżawcą ziemskim, ale dobytek poszedł z ogniem. A ten Franciszek był człowiekiem wielce przedsiębiorczym. Szybko wykorzystał olkuską koniunkturę. Zaczął w roku 1897 budowę hotelu. Najprzód powstała część mieszkalna z wytwornymi apartamentami (ostatecznie przecież przeznaczonymi dla oficerów). Potem, od ulicy, restauracja, potem z kolejnej strony stajnie dla ośmiu koni, część powozowa, skąd woziło się gości pięknymi brykami i rumakami na stację. Powstała także część wozowa dla zaopatrzenia hotelu i naturalnie pomieszczenia na paszę. Hotel, zważywszy jego rozległość, powstał doprawdy błyskawicznie – w ciągu 4 lat i nie narzekał na brak gości, prosperował znakomicie. Miał nawet swoją legendę o duchach. Funkcjonował od roku 1905 do 1921. Po śmierci właściciela zaczął jednak podupadać, brakło gospodarskiej ręki Franciszka. Zaczął zamieniać się w kamienicę czynszową, której współwłaścicieli dziś nikt już nie potrafi zidentyfikować. W czasie ostatniej wojny syn Franciszka, Roman, był czynnym uczestnikiem konspiracji, a jego dwaj wnukowie nadal mieszkają w Olkuszu, ale już nie przy ulicy Wielkiego Króla.

/Na podstawie wspomnień Mieczysława Karwińskiego/