Chcą sprzedać szkolny majątek

Władze powiatu liczą na to, że w najbliższym czasie sprzedaż szkolnych nieruchomości, zasili dziurawy budżet kwotą 4,2 miliona złotych. Emocje budzi sprzedaż starej części Ekonomika oraz całkiem pokaźnego fragmentu działki należącej do tej szkoły. Dochód z planowanych sprzedaży został już ujęty w projekcie budżetu w rubryce dochodów. Czy aby nie przedwcześnie?

Zarząd powiatu zaproponował sprzedaż czterech nieruchomości, a radni przyklasnęli temu pomysłowi poprzez przyjęcie projektu budżetu pod koniec roku. Jak się okazuje, już po fakcie nastąpiła autorefleksja u niektórych z nich. Od kilku lat próbuje się sprzedać budynek po byłym Zespole Szkół nr 2 w Olkuszu, który został zlikwidowany. Początkowo starostwo chciało za niego 2 miliony złotych. Chętnych nie było, więc zgodnie z regułą, że każda nieruchomość jest w rzeczywistości warta tyle, ile ktoś skłonny jest za nią zapłacić, cena ta szła z roku na rok w dół. Z informacji, do których udało nam się dotrzeć wynika, że ktoś się nią interesował, ale nikt ze starostwa nawet nie podjął się negocjacji i wypracowania kompromisu cenowego, żeby problem mieć z głowy. Teoretycznie interesowała się budynkiem również gmina Olkusz, która rozważała możliwość zrobienia tam mieszkań socjalnych. Trudny do adaptacji budynek jest finansową kulą u nogi dla starostwa, a dla nabywcy generatorem kosztów. Dlatego prawdopodobnie chętnych jest brak, mimo że cena spadła na przestrzeni lat już niemal dwukrotnie, bo do 1,15 mln zł.  

Pod młotek pójdzie też budynek po Zespole Szkół w Trzyciążu, który również został zlikwidowany. Wyciągały po niego rękę lokalne sołectwa, które chciały go wykorzystać na cele służące społeczeństwu. Władze powiatowe nie chciały oddać swojego majątku i postanowiły go sprzedać. Za budynek i należącą do niego działkę chcą wziąć minimum 2 miliony złotych.

Podobny los spotka starą część Zespołu Szkół nr 3 w Olkuszu, o której fatalnym stanie technicznym pisaliśmy na naszych łamach 2 lata temu. Jej remont jest bardzo kosztowny, dlatego zarząd chce się budynku pozbyć. Przetarg już został ogłoszony, a cena wywoławcza wynosi 700 tys. zł. Dość zaskakujący wydaje się inny pomysł dotyczący nieruchomości tej szkoły, a jest nią zamiar sprzedania działek przy ulicy Bylicy za 350 tys. zł, wraz z boiskiem szkolnym – czyli od ulicy Bylicy do sali gimnastycznej oraz między salą a zabudowaniami przy ulicy Króla Kazimierza Wielkiego. Kwota nie jest więc łakomym kąskiem w kontekście stumilionowego budżetu, a lokalizacja tych działek jest całkiem atrakcyjna.

– Zwróciłam się do zarządu w imieniu własnym, nauczycieli, uczniów i rodziców z prośbą o wycofanie się z tych decyzji. Decyzja dotycząca starego budynku jest bardzo trudna do akceptacji dla nas, bo to jest budynek historyczny. Z tego względu, że nie ma środków finansowych na remont tego budynku, a zwłaszcza dachu, i przyjęcia naszych propozycji związanych z zagospodarowaniem tego budynku, uznaliśmy to za fakt, który już jest nieodwracalny. Natomiast uważamy, że brak starań o wykup parkingu i zwrot nieruchomości, jest niedopuszczalny. Podobnie jak sprzedaż działek, które są wydzielone z boiska szkolnego. W dzisiejszych czasach szkoły muszą dbać o swój wizerunek i prestiż, a tego typu poczynania są najlepszą drogą do likwidacji kolejnej szkoły – nie szczędziła gorzkich słów dyrektorka Ekonomika Cyryla Mazur, która zabrała głos na komisji edukacji, mającej zaopiniować taki pomysł.

Starosta uważa, że oprócz prestiżu szkoły ważna jest ilość uczniów, która teraz wynosi 601 osób, a w 2000 roku było to 1457. – Widzimy, jaka jest zmiana i jak ubywa uczniów. My musimy dbać o wszystkich mieszkańców i dbać o finanse. Stąd podjęcie przez zarząd decyzji o sprzedaży, poparte przez radnych – tłumaczy. – Nie dysponujemy jako powiat zbyt wieloma możliwościami wygospodarowania pieniędzy, dlatego takie decyzje wydają się zasadne.

Argumenty starosty zbija Cyryla Mazur. – Trzeba na to patrzeć z innej perspektywy na szkoły. Uważam, że jeśli zostanie sprzedany stary budynek, to przyniesie on jednorazowy dochód. Natomiast niezrozumiała jest sprzedaż działek, a zwłaszcza boiska szkolnego, które powinno się zamienić w „Orlika” – komentuje dyrektorka Ekonomika. Sprzeciw szkoły znalazł zrozumienie u części radnych. – Oczywiście braliśmy pod uwagę sprzedaż starego budynku, ale sprawa sprzedaży działek jest bardziej kontrowersyjna. Dowiedzieliśmy się niedawno, że szkoła utraciła miejsca parkingowe, o czym nie wiedzieliśmy wcześniej. Dlatego ta decyzja zarządu wymaga weryfikacji i pochylenia się przynajmniej nad sprawą działek – uważa radna Barbara Rzońca.

Waldemar Smoter, również członek komisji edukacji, zauważa, że ziemię możemy sprzedać raz i jej już nie odkupimy. Dlatego należy się zastanowić, czy jest to słuszna decyzja, bo na pewno jej skutki  są nieodwracalne. – Nie wolno sprzedawać majątku trwałego, bo uszczuplimy mienie powiatu bezpowrotnie. W tym przypadku na sprzedanych działkach dopuszcza się powstanie pasażu handlowego, kolejnego w naszym mieście, gdzie sklepów nie brakuje. – komentuje Paweł Piasny, który z kilkoma innymi radnymi jest przeciwny pomysłowi sprzedaży szkolnego mienia. Emocje studzi Marcin Cockiewicz, który uważa, że nic złego się nie stanie z budżetem, jeśli zapisany w niej dochód tytułem sprzedaży tych nieruchomości zostanie wycofany. – Dochody te są zaplanowane w rezerwie inwestycyjnej i nie ma do tych pieniędzy dopisanych jakichś konkretnych inwestycji. Więc jeśli te dochody nie będą wykonane, nie trzeba będzie wprowadzać żadnych dodatkowych odciążeń do budżetu – komentuje.

Komisja edukacji, w dużej mierze pod presją tłumu, jaki przyszedł na jej obrady, wstrzymała się póki co od jednoznacznej wypowiedzi na temat sprzedaży działek, żeby lepiej się sprawie przyjrzeć. Zrobiła to już wcześniej, ale bez odzewu ze strony zarządu. Mało pocieszający jest fakt, że jest to kolejny przykład na podejmowanie decyzji nie tylko przez starostę, ale również resztę zarządu, a później konsultowanie jej z osobami, które są w temacie lepiej rozeznane. – Zarząd przedstawi komisji propozycje. Mamy swoje przemyślenia – obiecuje starosta.