Święta dedykowane ubogim

Biblijna scena Bożego Narodzenia mówi o tym, że Jezus Chrystus urodził się w ubogiej stajence, pozbawionej podstawowych wygód. Zbawiciel przyszedł na świat bez rozgłosu, w nędzy, stając się w ten sposób podobnym do zwykłych ludzi. – To są właśnie nasze Święta. Święta zwykłego człowieka, czasem biedniejszego, z ledwością wiążącego koniec z końcem – mówił podczas spotkania wigilijnego w olkuskiej siedzibie Caritas ks. Mieczysław Miarka, proboszcz parafii. pw. Św. Andrzeja Apostoła.

To właśnie na ul. Żuradzkiej każdego roku, tuż przed radosnym czasem Bożego Narodzenia, gromadzą się osoby samotne i cierpiące niedostatek, znajdujące się pod opieką pracowników olkuskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Dla wielu z nich to  jedyna okazja do świętowania przy suto zastawionych stołach, gdzie każdy może liczyć na ciepły posiłek, o który, jak przyznali sami uczestnicy wieczerzy wigilijnej, czasem jest naprawdę ciężko. Powody takiego stanu rzeczy schodzą się w jednym punkcie – niedostatku. Do tego dochodzą także choroby, brak dachu nad głową, czy zwyczajna samotność. – To już kolejna wigilia, na którą przyjść mógł każdy potrzebujący, znajdujący się pod naszą opieką. Nasza kadra systematycznie zapraszała swoich podopiecznych, a jak pokazuje coroczna frekwencja, w najbliższym otoczeniu jest naprawdę wielu ludzi czekających na pomoc – mówi Kierownik Pomocy Środowiskowej OPS-u, Jadwiga Odrzywolska.

Spotkanie wigilijne podczas którego ramię w ramię z potrzebującymi zasiadają przedstawiciele opieki społecznej, diecezjalnego Caritas i wolontariusze, jest zwieńczeniem całorocznej pracy na rzecz osób samotnych i ubogich. Jak zwykle wśród świętujących można odszukać cichych bohaterów, bez których ciężko sobie wyobrazić los potrzebujących. Siostra Teresa z Parafii pw. Św. Andrzeja Apostoła, przez obecnego na spotkaniu dyrektora sosnowieckiego Caritasu ks. Tomasza Folgę, została nazwana lokalnym aniołem, będącym przedłużeniem rąk diecezjalnej organizacji działającej na rzecz potrzebujących. Siostra została również doceniona przez swoich podopiecznych, którzy potwierdzili, że zawsze mogą liczyć na pomoc z jej strony.

Spotkanie było również okazją na wyróżnienie Stanisławy Brożyńskiej z Caritasem związanej od czternastu lat, będącej przewodniczącą parafialnego oddziału tej instytucji przy Bazylice św. Andrzeja Apostoła. – Trzeba wiedzieć, że nie jest to łatwy kawałek chleba. W swojej wolontaryjnej pracy jesteśmy skazani na różne historie. Nie zawsze możemy liczyć na ludzką wdzięczność, ale wszystkie te dobre chwile dodają tak wielkich skrzydeł, że ciężko jest je później podciąć w jakikolwiek sposób – przekonuje Stanisława Brożyńska. Okazuje się jednak, że te kilkanaście lat wystarczy, bowiem nasza rozmówczyni poważnie myśli o zmianie obsady na stanowisku przewodniczącego parafialnego oddziału Caritas. – Siły już nie te, potrzeba świeżej krwi. To normalne, że coś musi się skończyć, aby zacząć się mogło coś nowego. Kto wie, może nawet coś lepszego – dodaje pani Stasia.

Dyrektor diecezjalnego Caritas ks. Folga, a także ks. Rafał Stępniewski będący jego zastępcą wyrazili gorącą nadzieję, że pani Brożyńska zostanie na swoim stanowisku, bo swoją pracę wykonuje perfekcyjnie. Bohaterów jest zdecydowanie więcej, ale niektórzy wolą pozostawać anonimowi, swoje zajęcia traktując nie jako obowiązek, a życiową misję na rzecz bliźnich.

Wzorem tradycyjnych wieczerzy wigilijnych, na stołach w siedzibie Caritasu nie zabrakło zupy grzybowej, ryby i kapusty z grochem. Były także słodkie wypieki i owoce, moc świątecznych życzeń i wspólne kolędowanie. Koncert dali podopieczni olkuskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia, których dzielnie wspierali opiekunowie.

Dla wielu uczestników Wigilii było to emocjonalne przeżycie, popłynęło wiele łez, ale także i postanowień poprawy swojego bytu, bo nie zawsze materialny i mieszkaniowy niedostatek spowodowany jest systemem. Czasem zawodzi człowiek, ale Boże Narodzenie to najlepsza okazja na wewnętrzne przemiany.