Już po raz dziesiąty w ręce ludzi szczególnie zasłużonych dla kultury powędrowały statuetki Olkuskiej Nagrody Artystycznej. W tym roku za całokształt twórczości nagrodę otrzymał metaloplastyk Edward Frączek, który przez wiele lat historyczne dzieje Polski utrwalał w miedzi. Za upowszechnianie kultury i ochronę zabytków nagrodzony został kustosz olkuskiego Muzeum Regionalnego – Jerzy Roś. W kategorii młody twórca nagrodzono aktora Przemysława Kanię.
Na jubileuszowym benefisie Olkuskiej Nagrody Artystycznej, która odbyła się w Miejskim Ośrodku Kultury, obecni byli dotychczasowi laureaci tego wyróżnienia i przyjaciele olkuskiej kultury. Nie mogło zabraknąć Jacka Majcherkiewicza, który tradycyjnie tworzy karykatury laureatów ONA. – Ta nagroda jest formą uhonorowania olkuskich twórców, formą popularyzacji osiągnięć naszych artystów wśród społeczności. Żyją pośród nas osoby obdarzone talentem, osobowością, umiejętnościami, które pozwalają im tworzyć ponadczasowe świadectwo chwili. Jest ono przekazywane następnym pokoleniom. Jest naszą odpowiedzialnością tworzenie warunków dla rozwoju talentów i umiejętności tych osób – podkreślał Włodzimierz Łysoń, wiceburmistrz miasta i gospodarz gali.
W tym roku Kapituła konkursowa, składająca się z ubiegłorocznych laureatów, w kategorii całokształt twórczości wyróżniła Edwarda Frączka. Jest to 91-letni olkuszanin, który przez całe życie pracował w Olkuskiej Farbryce Naczyń Emaliowanych, przechodząc w niej przez wszystkie etapy kariery. Był również piłkarzem. Sławę dały mu miedziane historyczne panoramy i herby miast, które zdobią teraz wiele sal reprezentacyjnych. Nigdy nie posiadał pracowni artystycznej, a swoje dzieła wykuwał w blokowym mieszkaniu. Mozolna i precyzyjna praca zaowocowała dziesiątkami miedziorytów, które stanowią nieocenioną pamiątkę historyczną, ale też artystyczną. – Edward Frączek jest nie tylko wielkim artystą, ale także niebywale miłym i bardzo skromnym człowiekiem, niosącym bezinteresowną pomoc ludziom – podkreślał w laudacji Andrzej Ćwikliński, wnioskodawca nagrody dla Frączka.
Za upowszechnianie kultury i ochronę zabytków nagrodzony został Jerzy Roś. Jest jednym z najaktywniejszych mieszkańców miasta, który całą pracę zawodową poświęcił badaniu i propagowaniu lokalnej historii. Przewodnik, autor niezliczonej ilości publikacji naukowych i popularno-naukowych, inicjator wielu akcji społecznych, organizator wystaw, oddany patriota lokalny, dbający o pamięć historyczną. Można go spotkać zawsze tam, gdzie archeologia wkracza w badanie dawnego Olkusza. Upowszechnia fakty dotąd nieznane, skrupulatnie wędrując po zapisanych kartach historii. – Olkuska Nagroda Artystyczna dla Jurka Rosia świadczy o tym, że nasi samorządowcy mają do siebie i tego co robią więcej dystansu, niż się spodziewałam. Bo oto laury za zasługi dla swojego miasta odbiera osoba najbardziej kontrowersyjna i krytykowana za podejmowane działania. Tyle, że Jurkowi nie potrzeba nagród, żeby robił to co robi. Zawsze wiedział, wie i będzie wiedział, że robi dobrze i co najważniejsze skutecznie. Jurek, dla wielu z nas po prostu Rosiu, jest znacznie więcej wart niż wszystkie publikacje promocyjne o Olkuszu. Lubi prowokować, nie unika ostrych słów i nie potrafi milczeć nawet wtedy, gdy wszyscy wokół mówią, że może lepiej odpuścić. Gdy opowiada o historii, ma się wrażenie, że można jej niemal dotknąć. Jest dla mnie wzorem uporu, odwagi, pasji i bezinteresowności
– mówiła w laudacji Alicja Renkiewicz, dziennikarka i wieloletnia przyjaciółka nagrodzonego.
W kategorii młody twórca statuetkę ONA otrzymał aktor Przemysław Kania. Ma 27 lat a listy jego osiągnięć na polu teatralnym nie powstydziłyby się największe sławy. Jego
talent odkryły nauczycielki Ekonomika, kiedy w murach tej szkoły uczył się na … księgowego. Zaangażował się w działalność Towarzystwa Kultury Teatralnej, z którym jest związany do dzisiaj. Aktualnie jest aktorem Teatru Zagłębia w Sosnowcu i wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej we Wrocławiu. Wybitna osobowość tryskająca energią i emanująca pozytywnymi emocjami dała mu rzeszę fanów. – Potrafi szukać w sobie takiej prawdy, która będzie dla widza zabawna, ciekawa i wzruszająca. Posiada wiedzę i talent, które umiejętnie przekazuje innym. Nie odcina się od środowiska, z którego pochodzi. Niezwykle życzliwy, szanuje ludzi i wierzy w nich. Zaraża optymizmem i entuzjazmem. Osobowość o bogatym wnętrzu i ciepłej aurze. Potrafił zrealizować swoje marzenia – mówiła w laudacji Anna Hajduła, nauczycielka języka polskiego i propagatorka kultury teatralnej.
Kulturalny wieczór uprzyjemnił śpiew Moniki Gębali i Agnieszki Żelezik, laureatek ONA w kategorii młody twórca.
Nagroda decyzją Rady Miejskiej została ustanowiona w 2001 roku. Otrzymało ją dotąd 26 wybitnych osobowości artystycznych z gminy Olkusz. Aktualnie przyznawana jest w 3 kategoriach: za całokształt twórczości, młody talent i animator kultury. Laureatami pierwszej edycji byli Stanisław Jakubas i Adam Bień. Później do grona najwybitniejszych dołączyli: Jacek Taszycki, Artur Gotz, Stanisław Stach, Monika Gębala, Stanisław Wywioł, Karolina Hein, Anna Kajda, Jerzy Kantorowicz, Wiesław Baran, Łukasz Jarosz, Olgerd Dziechciarz, Stanisława Szarek, Anna Piątek, Olga Śladowska, Wojciech Bajer, Zofia Rola-Wywioł, Jolanta Skawińska, Agnieszka Żelezik, Irena Włodarczyk, Jacek Sypień i Sławomir Elsner. Statuetkę ONA zaprojektowała Anna Płachecka.
Zobacz naszą fotogalerię:
Kolejny bardzo dobry artykuł. Bardzo dobry ponieważ obiektywnie opisuje wszystkich nagrodzonych, a Jurka Rosia w szczególności. Bez mydlenia i słodkich farmazonów. Tacy po prostu wszyscy jesteśmy, z gliny, a nie z mdłej waty cukrowej. Przyłączam się do gratulacji, po części zgadzam się ze wszystkimi przedmówcami.
„Olkuska Nagroda Artystyczna” ma już swoją tradycję, wszyscy bez wyjątku na nią zasłużyli. To coraz liczniejsza grupa oddanych Olkuszowi pasjonatów. Wiem, że nie czekają na nagrody i pochwały, po prostu robią swoje, a inni to dostrzegają 🙂 .
i ja gratuluję nagrodzonym. szacun.
od czasu kiedy bracia kaczyńscy dawali całej polsce srogie lekcje patriotyzmu zawsze chciałem wiedzieć jak ten prawdziwy lokalny patriota powinien wyglądać i co robić, teraz już wiem. ale ja patriotą nie zamierzam być, wolę sobie żyć cicho i spokojnie na uboczu. burmistrzom do pupy nie wchodzić, proboszczom też nie. W bozię nie wierzę i do kościoła nie chadzam, ratusza na środku rynku nie chcę, zagrzybiałych średniowiecznych piwnic też nie. pomników stawiać nie zamierzam, tylko je burzyć gdy przyjdzie na to pora bo uważam, że zawsze są stawiane byle komu, byle gdzie, i w ogóle przejściowo szpecą nasz piękny krajobraz. są psu na budę. żyjemy w wolnym kraju i każdy kto chce może wziąść sobie za wzrór lokalnego oddanego patriotę lub takiego jak ja fircyka w galotach. i właśnie dlatego życie w tym małym zapyziałym ciemnogrodzie jest takie piękne. 🙄
Wszyscy nagrodzeni z całą pewnością na nagrody zasłużyli. Nie do końca podobają mi się niektóre trącące obłudą uzasadnienia. Ale w końcu najważniejsi są nagrodzeni, a nie lauderzy 🙂
Gratulacje Wszystkim.
cyt: „Dla mnie jest wzorem uporu, pasji i bezinteresowności (Jerzy Roś) – mówiła w laudacji Alicja Renkiewicz, dziennikarka (PO) i wieloletnia przyjaciółka nagrodzonego.”
Ciekawe, ciekawe :-). Faktycznie Pan Roś występując na forach pod własnym nazwiskiem ma cięty język . Najbardziej podobała mi się mniej więcej taka wypowiedź: „Pomnik powstaje z prywatnej inicjatywy i za prywatne pieniądze więc oponentom nic do tego” . Dodam, szkoda tylko, że nie powstaje na prywatnym terenie gdyż wtedy byłoby już całkiem super. Kiedy Pan Roś pisze pod nickami jego wypowiedzi są jeszcze mniej grzeczne, problem w tym, że za sprawą „wieloletniej” przyjaciółki z „PO” Pan Roś może wiedzieć z kim „gada”, a my po drugiej stronie tego na sto procent wiedzieć już nie możemy. Tak, czy siak, jesteśmy tutaj jedną wielką rodziną która się lubi bardziej lub mniej, przeważnie mniej, jak to w życiu 😆 😆 😆
Serdeczne gratulacje dla Jurka!