Dokąd się śpiewa… – Stachuriada 2010

Po ponad roku od pierwszego występu, w niedzielę 6 czerwca na dziedzińcu Centrum Kultury znów mogliśmy usłyszeć poezję śpiewaną w wykonaniu olkuskiej Formacji Pozytywnych Dźwięków. Grupa sześciu przyjaciół już po raz drugi zaprosiła olkuszan na „Stachuriadę”. Artystom wtórowały ptaki koncertujące na pobliskich drzewach. Mieliśmy oto prawdziwe bogactwo dźwięków, bogactwo prawdziwej muzyki.

Pogoda nareszcie dopisała, więc koncert, zorganizowany przez Miejski Ośrodek Kultury, zapowiadał się sympatycznie. I tak też było. Tak jak przed rokiem, słuchaliśmy piosenek napisanych przez „patrona” tej inicjatywy – Edwarda Stachurę, a znanych z repertuaru Starego Dobrego Małżeństwa. Tym razem jednak uzupełniały je utwory innych wykonawców tego gatunku – Jaromira Nohavicy, Czerwonego Tulipana, Jarosława Wasika, a nawet zespołu Zakopower. Wykonawcy chcieli bowiem, by „Stachuriada” była czymś więcej niż tylko wspomnieniem jednego poety. Hasło to stało się synonimem wyjątkowej piosenki poetyckiej.
– Zapraszamy do krainy łagodności – zapowiedziała Iwona Krzystanek, dynamiczna solistka zespołu, prowadząca koncert z werwą i swadą. I takie też były te piosenki, a raczej ta poezja śpiewana, której słuchaliśmy ponad godzinę. Starsi słuchacze wspominali niegdysiejsze rajdy turystyczne i wieczory przy ogniskach z piosenkami Starego Dobrego Małżeństwa czy Wolnej Grupy Bukowina, młodzi mogli się przekonać, że istnieją piosenki spokojne, refleksyjne w treści, niosące pozytywne przesłanie- jeśli wykonywane są z profesjonalnym artyzmem.

Zespół prezentował jednak nie tylko takie utwory. Śpiewając bluesa, Dorota Stachowicz-Mączka, zawodowa śpiewaczka pokazała nam, jak ta muzyka i taki śpiew mogą porywać i wykonawcę, i słuchaczy, jak można śpiewać na luzie, a bez nadmiernej ekspresji. Artystkę znamy również z koncertów muzyki poważnej w czasie Festiwalu Muzyki Organowej, na co dzień zaś jest instruktorką olkuskiego Ogniska Muzycznego Żaczek.

Największą wartością tego zespołu jest fakt, że łączy on ludzi, którzy zajmują się muzyką zawodowo, jak i tych, którzy traktują ją jako wyjątkową pasję, choć na co dzień parają się innymi profesjami. To prawdziwi artyści, stąd też nie tylko potrafią oni śpiewać, ale grają na różnych instrumentach, wykonują znakomite solówki czy improwizacje. I tak – Michał Mączka – skrzypek, instruktor MOK w Olkuszu – na skrzypcach, Adam Jochemczyk, który prowadzi Ognisko Muzyczne Żaczek, na gitarze i instrumentach klawiszowych, Adam Sowula – fotograf, instruktor MOK – na gitarze basowej i Franciszek Dudek – emerytowany elektronik – na harmonijce ustnej. Warto dodać, że ten muzyk jest członkiem znanej w Olkuszu muzykującej rodziny Dudków. Z tej rodziny wyszła w świat zawodowej muzyki również Dorota Mączka-Stachowicz.

Mottem koncertu były słowa Jaromira Nohavicy: Dokąd się śpiewa, jeszcze się żyje i trwa. To najlepsza odpowiedź na pytanie, dlaczego szóstce przyjaciół chce się poświęcić swój wolny czas na próby, w czasie których przygotowują program kolejnych koncertów. W dniach tak pełnych niepokoju przesłanie tego ansamblu działa bardzo przekonująco. Czy naprawdę na następny koncert musimy czekać kolejny rok?