Cała energia dla Olkusza – wywiad z Łukaszem Kmitą

Z Łukaszem Kmitą, wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej Olkusza, o szansach Olkusza i jego mieszkańców, rozmawia Franciszek Lisowski.

FL: – Panie wiceprzewodniczący, w wyborach samorządowych do Rady Miasta uzyskał Pan imponujący wynik. 611 głosów, najwięcej ze wszystkich kandydatów.Jest to pewnego rodzaju zaskoczeniem. Czemu przypisuje Pan taki sukces, którego zresztą Panu gratulujemy?

ŁK: – Sam byłem tym zaskoczony. Jestem wdzięczny za każdy głos i mówię dziękuję moim wyborcom. W poprzednich wyborach byłem na czwartym miejscu. Sądzę, że złożyły się na to sprzyjające okoliczności. Jeszcze od czasów szkolnych byłem – i uważam, że do tej pory jestem – człowiekiem aktywnym. Ale niewątpliwie wiele osób poznało mnie poprzez Biuro Poselskie, gdzie od trzech lat pracuję. Interweniujemy w dziesiątkach spraw. Doceniono pewnie moją aktywność na tym polu, zapewne i moją aktywność w Radzie Miasta. Zgłosiłem 49 interpelacji, najwięcej ze wszystkich radnych. Podejmowałem różne, społecznie potrzebne akcje, jak np. „Stop dopalaczom”. Współorganizowałem wyjazdy do Sejmu. Od dwu lat występuję w audycji TV „Młodzież kontra”. Jest nas zresztą w tej audycji pięciu młodych Olkuszan. Poznałem niemal cały powiat, niemal wszystkie wsie objechałem na rowerze, poznałem mieszkańców, ich warunki życia i pracy, przegadałem z nimi niejedną godzinę. Podjąłem wiele innych jeszcze akcji, przez co realizuję swoją zasadę: „Cała energia dla Olkusza”.

– Zapewne i aktywność Pana w Parafii św. Maksymiliana…

– Zapewne i to. Od 15. lat służę w Kościele. Identyfikuję się z Kościołem, uczestniczę w jego poczynaniach, choć nie do wszystkich podchodzę z jednakową akceptacją. Do kościoła nie przychodzę dla polityki, ale żeby się pomodlić. Od roku wspólnie z ks. Andrzejem Sobaszkiem współtworzymy organizację „Rycerzy Kolumba”. Mogę więc powiedzieć: „Kościół to też ja”. Anegdotycznie powiem, że pomagają mi także moi oponenci Internetowi, upowszechniając moją osobę, jako-jak to mówią złośliwcy- „rzecznika Parafii”. Prowadzę zresztą swój blog na portalu „Przeglądu Olkuskiego”.

– Co sądzi Pan o sporze miasta z parafią?

– Uważam, że prawnicy-doradcy Burmistrza, powinni go odpowiednio wcześniej uprzedzić, że sprawa jest przegrana, aby uniknąć dodatkowych kosztów. Lepiej było nie wdawać się w poszukiwanie rozwiązań w sądach. Ale jako Olkuszanin i jako radny, jestem nie do końca zadowolony z formy, jaką zastosował Ksiądz Biskup sosnowiecki w pisemnej dyskusji z Burmistrzem, bez próby ugodowego rozwiązania sporu, co zradykalizowało poglądy radnych i stało się powodem rozgoryczenia mieszkańców. Jeśli, jak mówi ksiądz proboszcz Miarka, środki te zostaną przeznaczone na potrzeby renowacyjne czy inwestycyjne w Bazylice, atmosfera może się uspokoić.

– Jak Pan wspomniał, w poprzedniej kadencji rady zgłosił Pan najwięcej interpelacji. Bywa Pan niemal na wszystkich imprezach kulturalnych, jakie mają miejsce w Olkuszu. Można więc powiedzieć, że wiążemy z Panem jako radnym duże nadzieje, jeśli nie uczyni Pan z trybuny Rady mównicy politycznej. Choć większość wyborców nie popiera Pana opcji politycznej. W Radzie znalazło się dwu młodych radnych, będzie to, być może swoiste przewietrzenie atmosfery, wniesiecie twórczy niepokój…

– Nie wiem, czy większość. Mamy przecież 6 radnych. Tylu nie mieliśmy nigdy dotąd. Ale nie to jest najważniejsze. Najważniejszy jest Olkusz. Jeden z moich kolegów powiedział: głosuję na ciebie, ale nie na PiS. A ja jestem przede wszystkim olkuszaninem i radnym, który chciałby, aby nasz Olkusz stał się miastem na miarę swoich ambicji. Zdaję sobie naturalnie sprawę, że tak krawiec kraje, jak materii staje.Trzeba wyciągać ludzi z marazmu, wychodzić z prowincji, choć to pojęcie bardziej mentalne, niż realne. Obecny układ głosów w Radzie jest dla nas korzystny, mamy przewagę. Nie to jest jednak tak bardzo istotne. Chcemy popierać Burmistrza w jego działaniach, gdyż dochody miasta się kurczą, na dotacje Unii w najbliższych latach nie ma co liczyć. Nie będzie prosperity, lecz wiązanie końca z końcem. Bez kompromisów będziemy robić wielką politykę w małym mieście. Dlatego trzeba planować perspektywicznie. Więc może krok po kroku: wykorzystać plac po dawnym dworcu PKS,  planować rewitalizację podziemnego Olkusza, zatopionych w przyszłości kopalń. Rozwiązać problem wody, bo Olkusz jest bardzo drogim miastem jak na możliwości jego mieszkańców.

– Młodzi ludzie wciąż narzekają, że w Olkuszu nic się nie dzieje…

– A to nieprawda. Dzieje się wiele ciekawych akcji, jestem ich stałym uczestnikiem, ale stanowczo za mało promuje się te poczynania w lokalnych mediach, w telewizji, w radiu. Nie było i nie ma lobbingu, choć są do tego zatrudnieni odpowiedni ludzie. Nie wypromowaliśmy marki „Olkusz”. Nawet tak świetny pomysł, jak olkuski trojak, przeszedł niemal niezauważony w szerszych kręgach. Zanurzeni jesteśmy w tradycyjnych formach działalności kulturalnej, a przecież do tej działalności mamy znakomite warunki lokalowe. Te lokale wieczorami są puste. Trzeba promować inicjatywy młodych Olkuszan-choć naszej młodzieży po prostu nic się nie chce, żeby tworzyć klimaty sprzyjające miastu. Liczę tu m. in. na „Przegląd Olkuski” i na Przewodniczącego Komisji Oświaty i Kultury Rady Miasta Macieja Bujasa, człowieka młodego jak ja, zapatrzonego w historię Olkusza. Trzeba uporu liderów miasta-a czy są tacy wśród nas, żeby jeździć do Krakowa i chodzić za olkuskim sprawami? A ja, gdzie tylko nadarzy się okazja, chwalę się, że jestem z najpiękniejszego miasta na Jurze.

– Czego Pan szuka w PiS-ie?

– Zaznaczam, że należę do Zarządu PiS-u w Olkuszu, ale nie jestem aparatczykiem. Pracuję, jako dyrektor w biurze posła Osucha, a właściwie jestem jego asystentem. PiS jest partią najbliższą mi ideowo: akceptuję jej hasła patriotyczne, narodowe i chrześcijańskie. Te  idee są mi bliskie…

– Co robił Łukasz Kmita jako młody człowiek – wcześniej zanim został radnym. 

Urodziłem się i mieszkam w Olkuszu – konkretnie na osiedlu Pakuska. Uczęszczałem do SP nr 3 i  I Liceum Ogólnokształcącego – zawsze podkreślam, że to moje liceum, z którego jestem dumny. Potem rozpocząłem studia w Kolegium Europejskim w Gnieźnie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, równocześnie pracowałem w gazecie „Przegląd Gnieźnieński”, a w wakacje, gdy wracałem do domu, współpracowałem z „Dziennikiem Polskim”. Poprzez 2 lata pełniłem także funkcję rzecznika prasowego Kolegium Europejskiego. Byłem akredytowanym dziennikarzem w czasie wizyty Papieża Benedykta XVI, brałem udział jako współorganizator w Zjazdach Gnieźnieńskich, organizowanych przez abp Muszyńskiego. Tam w Gnieźnie poznawałem i doskonaliłem zasady piaru. Nawiązałem bliższą współpracę z Kurią Gnieźnieńską – miałem tam propozycję pracy, ale zawsze ciągnęło mnie do Olkusza. Studia magisterskie dzienne ukończyłem na Uniwersytecie Poznańskim na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa o specjalności marketing polityczny. Wróciłem do Olkusza, choć mostów w Poznaniu za sobą nie spaliłem. Radnym się bywa…Tu jest mi najlepiej, tu czuję się wśród swoich. Moje, może trochę dziwne hobby, to kolej i transport miejski. Mam się, mówiąc zarozumiale, za eksperta „w tym temacie”. A już całkiem prywatnie – Łukasz Kmita ma lat 25. I gdy patrzę na swoje życie z perspektywy mogę powiedzieć: jestem osobą szczęśliwą. Szczęście dają mi moi bliscy – rodzina i dziewczyna, ale i praca, w której się spełniam.  

– Dziękuję za rozmowę.

– Dziękuję bardzo.