Jakie widzą Państwo sposoby usprawnienia układu komunikacyjnego miasta …

Jakie Państwo widzą sposoby usprawnienia układu komunikacyjnego miasta w perspektywie roku i czterech lat? 

Czesław Żak

Najważniejsze dla usprawnienia układu komunikacyjnego w Olkuszu jest wyprowadzenie ruchu tranzytowego przebiegającego drogą krajową nr 94 i drogami woj. 791 i 783 poza centrum. Można to uzyskać przez budowę obwodnic Olkusza. O tym, że ma powstać obwodnica południowo-wschodnia, wiadomo już od kilkunastu lat. Ta bardzo potrzebna inwestycja miała powstać ostatecznie w latach 2011-2013 za kwotę ok. 50 milionów zł z udziałem środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Ma ona łączyć drogę wojewódzką nr 791 w kierunku Chrzanowa z drogą nr 783 w kierunku Wolbromia, z pominięciem centrum Olkusza, co znacznie zmniejszy ruch w mieście. Niepokoi fakt przesunięcia obwodnicy z Wieloletniego Programu Inwestycyjnego Województwa Małopolskiego na listę rezerwową, na co niewątpliwie miało wpływ wydłużające się uzgadnianie dokumentacji. Trzeba zrobić wszystko, by obwodnica ta powstała w najbliższych latach.
Nie będzie jednak ona w pełni funkcjonalna i nie zmniejszy znacznie ruchu na krajowej 94 bez realizacji obwodnicy północnej miasta Olkusza.
Strategia powiatu olkuskiego przewidywała jej realizację do 2013 roku, co jest nierealne. Inwestycja ta jest niezbędna dla Olkusza.
Te dwa globalne zadania muszą się łączyć z lokalnymi, wewnątrz miasta. Obecnie wykonywana jest modernizacja al. Tysiąclecia. Skrzyżowanie jej z ulicami Dworską i Biema stanowi poważne utrudnienie w ruchu. Konieczne jest tu rondo / lub w ostateczności sygnalizacja świetlna/. Z moich informacji wynika, że obecnie projekt tego nie przewiduje. Należy poczynić starania, by naprawić ten błąd.
Projekt przewidywał już dawno „przedłużenie” ul. 29 Listopada i wyprostowanie tzw. zakrętu śmierci. Szkoda, że włodarzom miasta nie udało się go zmodernizować. Rondo w miejscu jej zbiegu z al. Tysiąclecia też znacznie poprawiłoby układ komunikacyjny. Trzeba w konsultacji z zainteresowanymi podmiotami i mieszkańcami wrócić do koncepcji alternatywnej drogi wzdłuż torów kolejowych. Całość będzie trudna do zrealizowania w najbliższym czasie. Niemniej wykonanie pewnych odcinków tej drogi już poprawiłoby układ komunikacyjny. Dotyczy to wykonania, będącego w bardzo złym stanie, odcinka od ul. Żuradzkiej do targowiska. Przy tej okazji należy rozwiązać sprawę uciążliwości targowiska dla mieszkańców. Drugie zadanie w tym temacie to zmodernizowanie ulic Składowej i Partyzantów oraz wybudowanie drogi biegnącej dalej aż do os. Słowiki. Wszak są tam zarezerwowane tereny i jest wybudowane specjalnie dodatkowe przęsło wiaduktu. Ilość samochodów wzrasta w lawinowym tempie, a połączenie os. Młodych i os. Pakuska z Centrum pozostało na poziomie sprzed 30 lat. Korki na wiadukcie są wszystkim znane. Dawne koncepcje zbudowania kolejnego wiaduktu są dziś mało realne. Przy okazji opisanej wyżej koncepcji drogi przebiegającej wzdłuż torów należy rozważyć i rozpoznać możliwość połączenia ul. Partyzantów z al. Tysiąclecia / w okolicy ul. Osieckiej /, wykorzystując przy tym istniejący tam przejazd kolejowy. Zależy to oczywiście od pozyskania terenu od obecnych właścicieli dawnego OFNE i od decyzji PKP. Myślę jednak, że i oni uzyskaliby określone korzyści z takiego rozwiązania. Pracę nad tym należy rozpocząć już teraz.
Z opisanymi tu działaniami trzeba łączyć bieżące modernizacje dróg i gdzie to możliwe zwiększać ilość miejsc parkingowych, tak by stojące samochody nie utrudniały ruchu kołowego i pieszego. Problem ten dotyczy śródmieścia, ale również wszystkich dużych osiedli mieszkaniowych, gdzie stojące wzdłuż i tak wąskich uliczek samochody utrudniają przejazd innym.
Dla poprawy sytuacji na osiedlu Słowiki należy wyremontować ulicę Pakuska, oraz wykonać nawierzchnię części ul. gen. Buchowieckiego, co usprawni wewnętrzny układ komunikacyjny. Muszą się również poprawić warunki ruchu pieszego z tego osiedla do centrum. Odbywa się on przez niebezpieczne przejście podziemne oraz nieutwardzoną ścieżką od przejścia przez drogę 94 w okolicach wiaduktu do osiedla. Powinno się tu wykonać chodnik. Docelowo trzeba starać się, aby GDDKiA przygotowała projekt kładki pieszo-rowerowej nad tą drogą, na wysokości osiedla.
Na os. Młodych trzeba w najbliższych latach wykonać parking miedzy tzw. dolinką a ul. Baczyńskiego i budynkami przy ul. Orzeszkowej. Projekt tego parkingu był już przygotowywany.
Myślę, że w Olkuszu trzeba przeanalizować organizację ruchu pojazdów i pieszych.
Układ komunikacyjny planuje się w perspektywie wielu, a nawet dziesiątków lat, przewidując rozwój miasta. Problem polega jednak na tym, by był on konsekwentnie i skutecznie wdrażany przez kolejne ekipy rządzące. Działania te muszą być spójne, wykonywane w sposób profesjonalny i w odpowiednim, jak najkrótszym czasie.

Jacek Osuch

Praktycznie każdy z nas, jadąc samochodem czy autobusem do szkoły, pracy lub na zakupy nie lubi stać w korkach, tymczasem na przestrzeni kilkunastu lat Olkusz stał się miastem mocno zakorkowanym.
Na początku rozważania tego niezwykle ważnego problemu trzeba dokonać pewnej analizy i systematyki. Ruch w Olkuszu należy podzielić na tranzytowy (osoby przejeżdżające przez miasto drogą krajową 94, drogami wojewódzkimi 783, 791, 773 i licznymi drogami powiatowymi) oraz ruch lokalny (z okolicznych osiedli i miejscowości). Sytuację w naszym mieście komplikuje również linia kolejowa Sosnowiec-Tunel, która dzieli Olkusz na dwie części.
O ile przejazd tranzytem przez miasto nie jest tak bardzo kłopotliwy, to wzrost liczby samochodów daje się szczególnie odczuć w ruchu lokalnym. Kierowcy jadący od strony największych osiedli (Młodych i Pakuski) oraz  południowych części gminy, aby dojechać do centrum muszą pokonać linię kolejową. Do wyboru mają trzy warianty.
Pierwszy z nich – przejazd aleją Tysiąclecia do DK 94 i dalej wiaduktem w kierunku Katowic wydaje się być najszybszym. W godzinach szczytu, a szczególnie w piątki, aby włączyć się do ruchu na krajówce trzeba odczekać ponad 10 minut. Kolejka samochodów sięga nawet do budynku Państwowej Straży Pożarnej. Problemem jest także źle ustawiona sygnalizacja świetlna, która nie dostosowuje się do natężenia ruchu na danej drodze. Dlatego na każdym skrzyżowaniu ze światłami powinny zostać zamontowane w asfalcie tzw. „pętle indukcyjne” – czyli inteligentne czujniki regulujące ruchem. Rozwiązanie to we współpracy z zarządcą drogi da się wprowadzić od zaraz.
Wybierając wariant drugi, kierowcy jadą wiaduktem i ul. 29 Listopada. Muszą jednak liczyć się z około 10-minutowym postojem lub jazdą z prędkością 5 km/h na wiadukcie. W godzinach szczytu kolejka samochodów zaczyna się na wysokości basenu.
Chcąc ominąć zator, możemy wybrać przejazd ul. Parkową i Żuradzką, choć przy zamkniętym szlabanie tracimy znowu ok. 10 minut. Czy więc mieszkańcy muszą stać w korkach? Moim zdaniem „nie”.
Jako burmistrz będę usilnie dążył do wykupienia od właścicieli dawnego OFNE terenu drogi zakładowej, który zaczyna się na wysokości Straży Pożarnej na os. Pakuska (brama wjazdowa) i poprzez teren fabryki wiedzie aż do torów kolejowych, ul. Składowej i wylotu do ul. Króla Kazimierza Wielkiego. Gdyby miasto zdecydowało się przejąć wspomnianą drogę, mieszkańcy uzyskaliby dogodne połączenie z południa do centrum. Korki byłyby z pewnością mniejsze o jedną czwartą!
Drugim pomysłem, który chciałbym się zająć jako burmistrz, jest budowa drogi „średnicowej” od ul. Żuradzkiej w kierunku dworca PKS i dalej DK 94. Pierwotnie tereny zostały w planach zagospodarowania przestrzennego zabezpieczone pod rozbudowę. W ten sposób prowadząc nową drogę, odciążylibyśmy znacznie ul. Króla Kazimierza Wielkiego i całe centrum.
Ważnym elementem w perspektywie rozwoju Olkusza jest także budowa północnej obwodnicy w ciągu drogi krajowej nr 94, która zaczynałaby się tuż przed wjazdem do miasta, tj. w okolicy Kopalni Olkusz, a kończyła w okolicach Zedermana. Realizacja tego planu wymaga bardzo ścisłej współpracy burmistrza z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad oraz Ministerstwem Infrastruktury. Ze względu na znaczące koszty i długotrwałe procedury północna obwodnica to projekt do realizacji na kilka lat. W pierwszym etapie trzeba jednak zmusić GDDKiA do wpisania tego przedsięwzięcia w wieloletni plan rozwoju dróg krajowych na terenie województwa małopolskiego, czego, niestety, władze samorządowe nie uczyniły dotąd.
Układ komunikacyjny Olkusza znacznie poprawiłaby także projektowana obwodnica zaczynająca się od drogi na Trzebinię/Chrzanów i biegnąca do DK 94 (okolice ul. Zagaje) i dalej wzdłuż linii kolejowej, aż do przejazdu w Rabsztynie. Trzeba jednak przyznać, że obecny projekt jest, w moim przekonaniu, nie do zaakceptowania. Poprowadzenie obwodnicy ul. Kochanowskiego (w bliskiej odległości od części bloków na ulicach: Krasińskiego, Reja, Konopnickiej, Sosnowej) musi budzić sprzeciw. Ulica Kochanowskiego powinna pozostać drogą gminną, zaś obwodnica powinna być przesunięta na znacznie dalszą odległość od zabudowań. Podobnie sytuacja wygląda w okolicach ul. Armii Krajowej. Brak stanowczego protestu burmistrza może doprowadzić do sytuacji, że ceny mieszkań w tej okolicy spadną o ok. 15 proc. z uwagi na pojawiające się uciążliwości dla mieszkańców. Obwodnica jest jednak konieczna. Tymczasem podczas niedawnej konferencji przedstawiciel zarządu województwa w obecności burmistrza ogłosił, że obwodnica południowa Olkusza spadła na listę rezerwową, a jej realizacja nie rozpocznie się za 2 lata, ale znacznie później.
W perspektywie roku najważniejszą kwestią do zrealizowania wydaje się być rozsądne projektowanie modernizacji ulic. Chodzi o maksymalizację miejsc parkingowych w centrum. Przykład remontu ul. Króla Kazimierza Wielkiego na odcinku od budynku Olkuskiej Spółdzielni Mieszkaniowej do DK 94, gdzie chodnik jest tak samo szeroki, jak jezdnia, a brakuje miejsc parkingowych, jest dla mnie nieporozumieniem. Dlatego należy przeprowadzić inwentaryzację miejsc, gdzie byłaby możliwość budowy zatok parkingowych i rozpoczęcie etapami budowy parkingów zarówno w centrum, jak i na osiedlach.

Paweł Piasny

Po pierwsze  –  Obwodnica!
Po drugie     –  Obwodnica!
Po trzecie     –  Obwodnica!

Tylko skuteczne przeprowadzenie tej inwestycji gwarantuje trwałą poprawę komunikacji w Olkuszu. Wszelkie inne propozycje będą miały charakter działania doraźnego i będą nieskuteczne, mogą także doprowadzić do jeszcze większego chaosu w mieście.
Chętnie z Państwem na ten temat porozmawiam, zapraszam na mojego bloga lub na forum Przeglądu Olkuskiego.

Stanisław Piechowicz

Sprawne działanie układu komunikacyjnego samego centrum miasta dotyczy przede wszystkim skrzyżowań ulicy Kościuszki od strony wiaduktu (droga wojewódzka) z ulicami: Szpitalną, Nulla (drogi gminne) i ulicą Króla K. Wielkiego (droga powiatowa). Tylko wspólne działanie administratorów tych dróg może rozwiązać problem „korków” w tym rejonie. Gmina winna być czynnikiem wiodącym w tym przedsięwzięciu, gdyż wszystkie te ulice leżą w jej obszarze drogowym. Równolegle należałoby powrócić do koncepcji drogi serwisowej od ul. Żuradzkiej do ulicy K.K.Wielkiego wzdłuż torów kolejowych i ul. Świętokrzyskiej, wraz z projektowanym parkingiem. Zapoczątkowany w poprzedniej kadencji projekt budowy wspólnie z Wojewódzkim Zarządem Drogowym obwodnicy południowo-wschodniej Olkusza o wartości około 50 milionów złotych, miałby również wpływ na ograniczenie ilości pojazdów na wiadukcie. Miałby, ale został wykreślony z Wieloletniego Programu Inwestycyjnego na lata 2007-2013 uchwałą sejmiku wojewódzkiego z dnia 30 sierpnia 2010 roku.  Pojawia się pytanie: dlaczego tak się stało? Podobnie jest z projektem, w którym GDDKiA w Krakowie planowała drogę serwisową na odcinku między ulicami Słowackiego a Polną.  Koszt jej budowy szacowany był na 8 milionów zł. Droga ta przyczyniłaby się do zagospodarowania około 6-ciu hektarów przyległego terenu zgodnie z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego, a także połączyłaby ul. Polną z drogą krajową nr 94. Tutaj znowu pojawia się pytanie, dlaczego rezygnuje się z kilkumilionowej inwestycji drogowej w części objętej śródmiejskim planem zagospodarowania przestrzennego? Gminę nigdy nie będzie stać na taką inwestycję. Takie instytucje, jak sejmik wojewódzki czy GDDKiA, mają na tego typu przedsięwzięcia środki unijne, z których to moglibyśmy korzystać, a nie korzystamy. Modernizacja olkuskiej części krajówki, planowana na rok 2011, w całości finansowana przez GDDKiA w wysokości 65 milionów zł, poprawi w znacznym stopniu bezpieczeństwo ruchu drogowego w północnej śródmiejskiej części Olkusza, ale jednocześnie oddali na lata budowę obwodnicy północnej. Remont drogi powiatowej, jaką jest aleja Tysiąclecia tylko do Osieckiej, bez przebudowy skrzyżowania z ulicami Dworską i Biema w niewielkim stopniu usprawni system komunikacyjny w tym rejonie. Po południowej stronie Olkusza pozostaje jeszcze ulica Parkowa, zamykająca śródmiejski układ komunikacyjny miasta, której remont i przebudowa ma również wpływ na „odkorkowanie” wiaduktu. Ulica ta wraz z remontowaną częścią powiatową ul. Żuradzkiej komunikuje drogę wojewódzką nr 791 z zachodnią częścią Olkusza. „Gry uliczne” pomiędzy Gminą a Starostwem, opisywane przez „Przegląd Olkuski”, doprowadziły do tego, że inwestycję wartości 7,5 miliona złotych Gmina będzie musiała wykonywać sama.  Perspektywa roku 2011 to praca na projekcie budżetu przygotowanym przez obecne kierownictwo Urzędu. Data złożenia w Radzie to 15 listopada 2010 roku, dlatego trudno mówić w tej chwili o propozycjach budżetowych w zakresie inwestycji drogowych. Przyszła Rada powinna przyjąć budżet do 31 grudnia 2010 roku. Między 5 a 31 grudnia 2010 roku nie będzie zbyt wiele czasu na korekty budżetowe, a tym bardziej na uczenie się budżetu przez niektórych kandydatów. W zał. 11 uchwały budżetowej roku 2010 znalazły się do realizacji w przyszłym roku tyko dwie ulice, nienależące do śródmiejskiej komunikacji drogowej. Wpływ na sprawność ruchu kołowego w centrum miasta ma ulica Górnicza, gdzie należy wykonać nową kanalizację, przeprowadzić remont nawierzchni i wydzielić miejsca postojowe. To samo dotyczy ulicy Floriańskiej, a także modernizowanej i remontowanej ulicy Żuradzkiej, którą należy włączyć do układu komunikacyjnego jako wjazd lub wyjazd z rynku. Czy na te, jak również wymienione wyżej ulice, znajdą się środki inwestycyjne w budżetach Gminy w następnych czterech latach? Trudno powiedzieć, jeśli planowana łączna kwota długu na koniec 2010 roku ma wynieść 32 miliony 120 tysięcy złotych! Dziękuję za uwagę.

Dariusz Rzepka

Z obiektywnych przyczyn osobistych Pan Dariusz Rzepka nie udzielił odpowiedzi na zadane do tego numeru pytanie.