28 lutego 2015 roku zmarł w Katowicach w wieku 100 lat kpt. Marian Paulewicz. Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 3 marca 2015 roku mszą św. o godzinie 14.00 w kościele parafialnym pw. NSPJ w Katowicach, ul. Misjonarzy Oblatów MN 12. Następnie Marian Paulewicz zostanie pochowany na cmentarzu w Katowicach-Bogucicach.
Marian Paulewicz urodził się 13 czerwca 1914 roku w Łobzowie koło Wolbromia. We wrześniu 1939 roku brał udział w obronie Lwowa, gdzie został ranny. Był żołnierzem Armii Krajowej. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 1935 roku Marian Paulewicz został powołany do służby wojskowej. Rok później został wcielony do 81. Pułku Strzelców Grodzieńskich, gdzie służył w plutonie łączności. Po wyjściu z wojska podjął pracę na kolei w Jaworznie-Szczakowej. 24 sierpnia 1939 roku został ponownie zmobilizowany i wcielony do 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej, będąc zwiadowcą drużyny łączności w stopniu starszego kaprala. Następnie jako żołnierz Grupy „Żółkiew” brał udział w obronie Lwowa, gdzie został ciężko ranny 16 września 1939 roku w czasie jednego z ostatnich stać z wojskami niemieckimi. Po odbyciu hospitalizacji opuścił szpital we Lwowie, gdyż miasto zostało zajęte przez oddziały Armii Czerwonej. Stamtąd przedostał się do Przemyśla, gdzie wpadł w ręce Niemców. Przebywał kolejno w obozach jenieckich na terenie III Rzeszy: w Brunszwik, Magdeburgu i Altengrabow. Następnie trafił Torunia (Fort Nr 13) skąd został przewieziony do Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie. Stamtąd, jako inwalida został w marcu 1940 roku zwolniony do domu.
Po powrocie do Wolbromia wstąpił w szeregi Związku Walki Zbrojnej, przemianowanego następnie na Armię Krajową. Złożył przysięgę i przyjął pseudonim „Drucik”. Działał na terenie Okręgu Kraków Armii Krajowej w Inspektoracie Miechów. Był odpowiedzialny m.in. za sprawy łączności oraz za szkolenie młodych członków Armii Krajowej, m.in. w zakresie posługiwania się bronią oraz w zakresie łączności. Brał udział w ważnych akcjach polskiego podziemia zbrojnego na terenie północnej Małopolski, m.in. w zabezpieczaniu odwrotu żołnierzy Oddziału „Parasol” Armii Krajowej, po nieudanym zamachu na szefa Gestapo w Krakowie, Wilhelma Koppego w dniu 11 lipca 1944 roku. Ponadto brał udział w słynnej akcji zajęcia Wolbromia przez oddział Armii Krajowej pod dowództwem ppor. „Hardego” w dniu 25 lipca 1944 roku. Udało się wtedy oddziałom polskim na kilka godzin opanować miasto oraz zdobyć duże ilości zaopatrzenia.
Po wojnie wyjechał do Katowic, gdzie pracował na kolei. Mariann Paulewicz wychował 4 dzieci oraz doczekał się 8 wnucząt i 7 prawnucząt. Swoim życiem dał przykład patriotyzmu i odwagi. Marian Palewicz został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej.
Pani Redaktor proszę poprawić – nie, w zakresie posługiwania się broną – tylko, w zakresie posługiwania się bronią. „Brona to narzędzie rolnicze”.