Prawdy, półprawdy, nieprawdy…

Od 2 kwietnia 2009 roku w Szpitalu Powiatowym w Olkuszu trwa strajk części ekipy lekarzy – niespełna 40 osób. Akcja protestacyjna ma podłoże płacowe. Związek Zawodowy Lekarzy, kierowany w olkuskim ZOZ przez Krzysztofa Dziurowicza, domaga się podwyżki płac. Związkowcy wyszli z żądaniem, aby lekarze-specjalności zarabiali od zaraz po 3300 zł/miesięcznie oraz otrzymywali za godzinę dyżuru 42 zł. Ponadto lekarze z ZZL oczekują, począwszy, od 1 stycznia 2010 roku, pensji podstawowej dla lekarzy II specjalności na poziomie 4200 zł.

Dyrekcja Zakładu Opieki Zdrowotnej w Olkuszu rozumie postulaty medyków. Z wielką otwartością prowadzi dialog z załoga. W trakcie negocjacji kierujący szpitalem, pomni na sytuację finansową placówki, zaproponowali lekarzom 3200 zł/miesięcznie od zaraz oraz podwyżkę do 4200 zł/miesięcznie od 1 maja 2010 roku. Wydawało się, że porozumienie jest blisko. Tak się jednak nie stało. Z upływem kolejnych dni związkowcy z ZZL zaczęli usztywniać swoje stanowisko, zgłaszać dodatkowe postulaty dotyczące organizacji pracy, restrukturyzacji lub jej braku. A wszystko po to, aby akcję strajkową przedłużać w imię – jak się wydaje – pozapracowniczych celów.

Strajk z detalami

Do takiego wniosku skłania lektura artykułu zamieszczonego na łamach „Przeglądu Olkuskiego” 10 kwietnia 2009 roku, zatytułowanego „Porozumienia nie ma”. W tekście zamieszczono obszerną wypowiedź lekarza Krzysztofa Dziurowicza, przewodniczącego ZZL w olkuskim ZOZ, zawierającą wiele półprawd i nieprawd dotyczących sytuacji w olkuskim szpitalu. Związkowcy sugerują, że akcja protestacyjna ma charakter powszechny i znajduje w środowisku medycznym powszechne wsparcie. Rzeczywistość przeczy takim opiniom. Strajk objął następujące oddziały (pracują w trybie ostrego dyżuru):
*    Chorób Wewnętrznych,
*    Dziecięcy,
*    Noworodków,
*    Urazowo-Ortopedyczny,
*    Obserwacyjno-Zakaźny,
*    Neurologiczny,
*    Opieki Paliatywnej,

Do akcji protestacyjnej nie przystąpiły i pracują normalnie oddziały:
*    Chirurgiczny,
*    Ginekologiczno-Położniczy,
*    Oddział Ratunkowy,
*    Zespoły Ratownictwa Medycznego,
*    Psychiatryczny,
*    Dzienny Odział Chemioterapii,
*    GOZ Bolesław (POZ),
*    Dział Anestezjologii i Intensywnej Terapii.

Pracuje także większość poradni specjalistycznych. Bez zakłóceń funkcjonują:
*    poradnie ginekologiczno-położnicze,
*    konsultacyjna Poradnia Rozwoju Noworodka i Wcześniaka,
*    Onkologiczna.
*    Rehabilitacyjna oraz Gabinety Rehabilitacji i Fizykoterapii,
*    Logopedyczna,
*    Psychologiczna.
*    Terapii Uzależnienia od Alkoholu,
*    Urologiczna,
*    Leczenia Bólu.

„Na zwolnionych obrotach” funkcjonują poradnie:
*    Chirurgiczna,
*    Urazowo-Ortopedyczna,
*    Neurologiczna,
*    Kardiologiczna.

Pozostałe poradnie: laryngologiczna, okulistyczna, gruźlicy i Chorób Płuc, zdrowia psychicznego, reumatologiczna, neurologii dziecięcej, chorób metabolicznych, cukrzycowa, opieki paliatywnej, chorób zakaźnych i dermatologiczna pacjentów nie przyjmują (dane na dzień 16 kwietnia br.).  

Prostowanie nieprawd

Organizatorzy protestu, ZZL, starają się nadać swojej akcji mocny wydźwięk propagandowy. Zbyt często jednak do opinii publicznej docierają informacje tendencyjne, czy wręcz nieprawdziwe, stawiające olkuski szpital w złym świetle. Takich wiele w wypowiedzi dr. Dziurowicza we wspomnianym artykule zamieszczonym na łamach „Przeglądu”.

Nieprawdziwa jest choćby informacja – panie doktorze Dziurowiczu! – o nikłym zatrudnieniu specjalistów w olkuskim szpitalu. Twierdzi Pan, że w oddziałach: anestezjologii, urazowo-ortopedycznym, noworodków i neurologii zatrudnionych jest lewie 2-3 lekarzy. Rzeczywistość jest zgoła inna. W olkuskim szpitalu pracuje siedmiu anestezjologów, w oddziale urazowo-ortopedycznym  sześciu specjalistów, w dziecięcym – sześciu. Warto w tym miejscu podać zbiorcze dane o zatrudnieniu lekarzy w szpitalu powiatowym w Olkuszu. 31 grudnia 2005 roku pracowało w ZOZ 122 lekarzy, obecnie zaś jest ich 128. Nieprawdziwe są więc dane o stałym exodusie medycznej kadry z Olkusza.

Nieprawdziwa jest także informacja o biernej postawie dyrekcji ZOZ wobec problemów restrukturyzacji i organizacji pracy placówki. Wręcz przeciwnie. Stoimy niezmiennie na stanowisku integralności olkuskiego ZOZ-u. Zabiegamy o środki na modernizację szpitala i na nowoczesny sprzęt medyczny. Przeciwni jesteśmy prywatyzacji co lepszych, bardziej dochodowych oddziałów i przychodni. Oddanie części kontraktów (czytaj: pieniędzy) doprowadziłoby w krótkim czasie do bankructwa społecznej placówki ZOZ. Nie możemy pozwolić na to, aby olkuski szpital  pozostałby z… murami, kadrą pielęgniarską i bez pieniędzy. Stanowisko dyrekcji i organu założycielskiego stoi w tym względzie w sprzeczności z poglądami głoszonymi przez dr. Dziurowicza. Zresztą trudno nadążyć za nader częstymi zmianami poglądów głoszonych przed ortopedę. Szef ZZL w olkuskim ZOZ był przecież do niedawno zwolennikiem liberalnych rozwiązań, choćby wydzielenia Zespołu Ratownictwa Medycznego i przekazania go prywatnej spółce FALCK.  Krzysztof Dziurowicz na spotkaniach lekarskich głosił pogląd, że sam lepiej pokierowałby szpitalem w Olkuszu zatrudniając ledwie 4-osobowy zespół administracyjny, a jednocześnie  na łamach „Przeglądu” proponował powiększenie dyrekcji szpitala o stanowisko zastępcy dyrektora d/s lecznictwa.

Dokonania

W trakcie mojej długoletniej pracy w ZOZ Olkusz, zarówno jako lekarz a następnie jako dyrektor placówki, zawsze starałem się brać odpowiedzialność za szpital, za pacjentów , za pracowników tu zatrudnionych. Zdawałem sobie doskonale, że istnienie placówki zależy w znacznej mierze od stanu finansów ZOZ. Stąd moje działania na rzecz redukcji zadłużenia, które od roku 2005 udało się zmniejszyć o ok. 6 mln. zł.  W ostatnich latach udało się utrzymać płynność finansową i zaprzestał generować stałe straty. Zysk ZOZ za 2007 rok zamknął się kwotą 500 tys. zł, za rok 2008 ok. 4,5 mln. zł. zysku (w tym 2,3 mln. zł. to zyski nadzwyczajne wynikające z umorzenia zaciągniętej pożyczki w banku BGK z tyt. Ustawy „203”).
W okresie mojego kierowania szpitalem  udało się nie tylko powstrzymać generowanie strat, ale także rozszerzyć gamę usług medycznych oraz doposażyć szpital. Oto kilka przykładów:
*    uruchomiono pracownię TK oraz rozszerzono możliwość opisu zdjęć TK poprzez system teleradiologii,
*    wyposażono pracownię EEG w nowy aparat z przystawkę EEMG,
*    zakupiono aparat do operacji artroskopii dla oddziału urazowo-ortopedycznego,
*    zorganizowano i wyposażono pracownię wysiłkową,
*    zmodernizowano i wyposażono w nowoczesny sprzęt endoskopowy pracownię endoskopową,
*    wprowadzono realizację nowych procedur na oddział urazowo-ortopedyczny związanych z endoprotezoplastyką,
*    zmodernizowano poradnie specjalistyczne w budynku głównym szpitala takie jak: poradnie chirurgiczne, urazowo-ortopedyczne, poradnię urologiczną,
*    zmodernizowano i skoncentrowano laboratorium zakładowe,
*    wyposażono ZRM w nowe ambulanse ratownicze i sprzęt ratowniczy,
*    uruchomiono podstację ZRM w Bolesławiu,
*    na ukończeniu jest realizacja zadania rozpoczętego w 1999 roku pt. „modernizacja gospodarki cieplnej w Szpitalu Powiatowym w Olkuszu „
*    dokonano znacznego odnowienia sprzętu medycznego w znacznej ilości tak w oddziałach szpitalnych jak i również w AOS.

Podwyżki od zaraz

16 kwietnia 2009 roku dyrekcja ZOZ w Olkuszu zaproponowała lekarzom i pielęgniarkom nowe umowy o pracę. Lekarze z II stopniem specjalizacji mają zarabiać co najmniej 3200 zł/miesięcznie i 37 zł za godzinę dyżurowania. Dla pielęgniarek przewidziano podwyżkę w wysokości 200 zł miesięcznie do podstawy zarobków. Nowe stawki będą obowiązywały do połowy roku. Po podpisaniu z Narodowym Funduszem Zdrowia nowego kontraktu  (obecny obowiązuje do końca czerwca) dyrekcja i załoga przystąpią do nowych negocjacji płacowych.

Politycy, odpuście!

Sezon polityczny w pełni. Polityczna rywalizacja spotęgowana między innymi wyborami do Parlamentu Europejskiego widoczna jest na każdym kroku. Konflikt staje się nazbyt łatwym sposobem autopromocji. Wydaje się, że olkuski szpital i pracujący tutaj ludzie stali się zakładnikami elekcyjnych zawirowań, pacjenci zaś – ich ofiarami. W konflikcie płacowo-politycznym trudno o dobre rozwiązania. Im  dłużej trwa strajk, tym bardziej wypowiedzi, sądy i postawy radykalizują się. Wydaje się, że płacowe, pracownicze problemy można rozwiązać bez emocji, przy stole rokowań. Oby tylko nie przeszkadzali politycy!