15 lutego 2013 w GSW BWA odbył się wernisaż malarstwa Zbigniewa Cebuli. Wystawa składa się z kilku cyklów. Wybrane tytuły prac to „Transport ziemi do Niemiec”, „Światło i krew w Labiryncie”, „Handakos”. Niektóre z zaprezentowanych obrazów nawiązują do katastrofy w Smoleńsku. Są przesycone symboliką i niedopowiedzeniami. Inne ukazują m.in. krajobrazy, postacie i martwą naturę. Płótna wymienionego artysty charakteryzują geometryczne kształty i grube, niemal rzeźbiarskie faktury. Malarz inspiruje się wątkami biblijnymi oraz mitologicznymi. Czerpie także z historii sztuki, filozofii czy teologii. Jego prace prezentują tradycyjne wartości, nie przekraczając pewnych granic abstrakcji.
W katalogu do wystawy prace Zbigniewa Cebuli opisywane są w następujący sposób:
„(…) charakteryzują się radykalnie przetrawionymi i złamanymi gamami kolorystycznymi oraz niekiedy drastycznie zestawionymi płaszczyznami, nieulegającymi jednak dekompozycji czy rozbiciu. Są one, w cierpliwym procesie tworzenia, poddane rygorowi bezwzględnej konstrukcji, a cała ich siła i ekspresja – uzyskana poprzez gęste chropawe i nawarstwiane faktury – podporządkowana jest ogólnej koncepcji i kompozycyjnej topografii płaszczyzny płótna. Za patrona tego typu postawy można by uznać Nicolasa de Staëla, ulubionego malarza Cebuli, a na gruncie krakowskim Witolda Damasiewicza, u którego Cebula bywał swego czasu w pracowni. Malarz uprawia ten rodzaj elementarnych poszukiwań w obrębie materii malarskiej, jakie w latach 60-tych XX wieku zapoczątkowali członkowie Grupy Nowohuckiej”.
Wystawa potrwa do ok. 6 marca.
