Bukowno
Z ogromnym żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 21.06.2021 r., w wieku 97 lat zmarł Śp. Tadeusz Szyja – żołnierz, społecznik, był twórcą i długoletnim dyrektorem Technikum Górniczego na Skałce. Przez dwie kadencje pełnił obowiązki Przewodniczącego Rady Miasta, a następnie Naczelnika Miasta i Gminy Bukowno – Bolesław.
Śp. Tadeusz Szyja urodził się w Złoczowie (woj. lwowskie). Jako żołnierz LWP, brał udział w II wojnie światowej, przeszedł z I Armią od Wołynia do Berlina. Był twórcą i długoletnim dyrektorem Technikum Górniczego na Skałce. Przez dwie kadencje pełnił obowiązki Przewodniczącego Rady Miasta, a następnie Naczelnika Miasta i Gminy Bukowno – Bolesław. W 1962 r. był członkiem Komitetu nadania Bukownu praw miejskich.
W okresie pełnienia przez Zmarłego funkcji publicznych Bukowno wzbogaciło się m.in. o: budynek ratusza, zaplecze gospodarki komunalnej, ośrodek zdrowia, komisariat, hotel, dworzec PKP, dom nauczyciela, działkowca, leśnika, kilku placówek handlowych, obiektów wczasowo-wypoczynkowych i in. Zbudowano wiele dróg i ulic, chodników, deptaków i parkingów.
Śp. Tadeusz Szyja był inicjatorem budowy ogródków działkowych, założył Ochotniczą Straż Pożarną i przez pewien czas był przewodniczącym Zarządu Miejsko-Gminnego OSP, powołał do życia Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury; był szefem obrony cywilnej miasta.
W 1972 r. zainicjował pierwsze Dni Bukowna, które stały się coroczną tradycją, a w 1973 r. przekazał miastu obelisk własnego projektu ku czci żołnierzy polskich wszystkich frontów wojny. Miasto zdobywało wówczas nagrody w ogólnopolskich konkursach m.in. „Mistrz Gospodarności” oraz na najlepszą miejscowość wypoczynkową.
Współuczestniczył w opracowaniu przez prof. Feliksa Kiryka „Dziejów Ziemi Olkuskiej” i przekazał swojemu następcy „Przyczynek do dziejów Bukowna”. Już na emeryturze współzałożył kwartalnik „Kronika Miasta Bukowna”, zmieniony na miesięcznik „Głos Bukowna”, w którym opublikował wiele artykułów wspomnieniowych i wierszy.
W 1992 r. ukazał się jego zbiorek poetycki „W jesieni życia”, a potem kolejne: „Z głębi zapomnianej szuflady”, „18&81” (wspólnie z Joanną Poczęsną), „Bezdroża pamięci, zakamarki wspomnień”, „Zatrzymać czas”. W 2005 r. z jego inicjatywy zaczęto tworzyć salę regionalną w MOK.
Za całokształt działalności wojennej i powojennej otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień:
medale:
– Za Warszawę 1939-1945,
– Zwycięzcom za Odrę, Nysę i Bałtyk 1945, Grunwald – Berlin 1410-1945,
– Zasłużonym na Polu Chwały 1944 – Virtuti Militari,
– Za zwycięstwo i Wolność 1945, Za Pabiedu nad Giermaniej 1945,
– podziękowania pisemne Dowódców Armii i Frontu „Za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie w walce” – Za Warszawę, Kołobrzeg, Złotów, Jastrów i Wał Pomorski, Forsowanie Odry i Berlin, Dyplom Naczelnego Dowództwa Armii „Za walkę z najeźdźcą o wolność Polski 1945 r.”
oraz z okresu pokoju, m.in.:
– Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi,
– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
– medale X, XX i XXX-lecia Polski,
– „Za zasługi dla Pożarnictwa”,
– Złote Odznaki ZNP,
– Za zasługi dla województwa katowickiego,
– Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej,
– Tysiąclecia Państwa Polskiego,
– III stopień Dyrektora Górnictwa i odznaka Zasłużony Pracownik ZGH „Bolesław”,
– Herb Miasta Bukowna.
Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia.
UM Bukowno
