Noc Kupały, symboliczny moment przesilenia letniego, to pradawne święto słowiańskie ku czci ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości. W tę najkrótszą w roku czerwcową noc nasi przodkowie palili wielkie ogniska, a udział w obrzędach i zabawach organizowanych w ich świetle miał zapewniać im dostatek i szczęście przez cały rok. Słowiańskie obrzędy i ogień palonych sobótek stały się kanwą pięknego widowiska muzyczno – tanecznego, jakim ostatni rok pracy podsumował Zespół Pieśni i Tańca „Wolbromiacy”.
Słowiańska bogata tradycja Kupały, związana z magiczną nocą letniego przesilenia, która przetrwała nawet po przyjęciu chrześcijaństwa i została przeistoczona w specjalne obchody wspomnienia świętego Jana Chrzciciela, jako noc świętojańska, to temat niezwykle inspirujący. Dlatego zaprezentowane w ostatnią niedzielę na scenie wolbromskiego DK widowisko „Słowiański ogień”, wyreżyserowane przez Agnieszkę Gołembiowską Karoń, oparte na motywach ludowych wierzeń związanych z tym niezwykłym czasem było niezwykle barwne i efektowne. Opowieść o znaczeniu sił natury, ziół, żywiołów ognia i wody, starodawnych bóstwach i obrzędach, jakie miały zapewniać pradawnym ludom powodzenie i bezpieczeństwo, przekazane przez młodych artystów poprzez taniec i piękne pieśni, porwały publiczność magią barw, dźwięku i tańca. Wykorzystując wspaniałą muzykę Krzesimira Dębskiego, Fryderyka Chopina, Edwarda Griega, zespołu „Jar” oraz słowiańską muzykę ludową „Wolbromiacy” wyczarowali na scenie urok dawnych zwyczajów, moc przyrody, pradawną kulturę i ludzkie emocje, do których wciąż tak chętnie wracamy, świętując współcześnie tradycyjne świętojańskie „wianki”.
{joomplu:61228}{joomplu:61207}{joomplu:61189}
