W minioną środę w olkuskiej galerii BWA odbył się wernisaż wystawy rysunku i malarstwa Joanny Warchoł. Ekspozycję uroczyście otworzył dyrektor BWA Stanisław Stach.
Joanna Warchoł urodziła się w Krakowie. Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Jana Szancenbacha (malarstwo), prof. Adama Wsiołkowskiego (rysunek) i prof. Ryszarda Kwietnia (tkanina artystyczna). Dyplom z malarstwa uzyskała z wyróżnieniem w 1985 roku. W latach 1987–1997 zajmowała się edukacją artystyczną. Pracowała przy realizacjach scenografii teatralnych i muzealnych, elementów scenograficznych nagrań studyjnych programów i koncertów, wystrojach wnętrz, wielkoformatowej reklamie zewnętrznej. Od 1989 roku artystka należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, od 2002 roku jest członkiem zarządu Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 2014 roku pełni funkcję prezesa. Od 2002 roku pracowała jako współredaktor „Informatora ZPAP OK”, od 2015 roku jest redaktorem naczelnym „Głosu Plastyków”. Została odznaczona Złotą Odznaką ZPAP i medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej. Joanna Warchoł jest autorką licznych katalogów i wydawnictw oraz zamieszczanych w nich tekstów o artystach i sztuce, a także kuratorem wielu wystaw zbiorowych. Artystka uprawia malarstwo sztalugowe i pastelowe, rysunek, grafikę projektową oraz instalacje rzeźbiarskie. Zorganizowała 20 wystaw indywidualnych i wzięła udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Zaprezentowana w BWA ekspozycja jest czwartą wystawą z cyklu „Miejsca dla samotnych artystów”, autorstwa Joanny Warchoł. Pomysł na cykl poświęcony samotności pojawił się w 2017 roku, a pierwszą pracą wchodząca w jego skład był „Stolik dla samotnego poety” (praca nie wchodzi w skład niniejszej ekspozycji). W miarę upływu czasu powstawały kolejne dzieła i – jak przyznała artystka – prawdopodobnie na tym nie koniec. Tematyka prac dotyczy miejsca artysty w świecie, samotności oraz twórczości w ogóle.
– Samotność to stan obiektywny albo subiektywny, wynikający z własnego wyboru lub czynników od nas niezależnych – mówiła artystka w rozmowie z Ewą Mecner (fragmenty rozmowy znalazły się w katalogu „Miejsca dla samotnych artystów”). – Ponieważ obracam się w kręgu artystów i to środowisko najlepiej znam, dlatego w swym projekcie odnoszę się właśnie do niego.
Większość pokazanych w BWA dzieł Joanny Warchoł to rysunki na papierze, tylko część z nich to prace malarskie. Prezentowana wystawa stworzyła w sali wystawienniczej galerii zupełnie nową rzeczywistość: trochę abstrakcyjną, trochę futurystyczną, a częściowo również poetycką. Na większości prac dominują stonowane, ciemne barwy (bordo, granat, niebieski, szary) i geometryczne formy. Niezwykle interesująco prezentują się największe instalacje, czyli obiekty rysunkowo-przestrzenne ze stolikami mogącymi symbolizować pracę twórczą każdego artysty. Zwiedzającemu wystawę kojarzyć się mogą również z ołtarzykami, które wprowadzają do ekspozycji element sacrum.
Na wernisaż przybyło do Olkusza wielu znakomitych gości – artystów i przyjaciół Joanny Warchoł z Krakowa. Wśród nich spotkaliśmy m.in. rektora krakowskiej ASP Stanisława Tabisza, malarza i pisarza Władysława Podrazika, czy malarza Mirosława Bozika. Nie zabrakło także artystów związanych z Olkuszem: Anny Płacheckiej-Śniadach, Stanisława Jakubasa, Jacka Majcherkiewicza oraz Zofii i Stanisława Wywiołów.
