Błogosławiony Maksymilian Binkiewicz kapłan beatyfikowany 13.06.1999 w Warszawie przez Ojca Świętego Jana Pawła. Absolwent Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Matura 1926 r.
„Tuż przy mnie, na kojce obozowej spał ks. Maksymilian Binkiewicz, młody kapłan z diecezji częstochowskiej, ojciec duchowny i profesor liceum biskupiego w Wieluniu. Był to prawdziwy mąż Boży. Podziwiałem jego ducha modlitwy. Stale skupiony, wykorzystywał wszelki wolny czas na modlitwę. Nawet najcięższe prześladowania ze strony izbowego-tutellos- znosił ze spokojem .Przychodził na łóżko zbity i sponiewierany i kiedy zasypiałem on jeszcze szeptał słowa modlitwy.
Ks. M. Binkiewicz nie potrafił być obojętnym na cierpienie innych, mimo, że wiedział, jaką cenę może zapłacić, nie zrezygnował z pomagania chorym i starszym kapłanom szczególnie przy noszeniu kotłów z żywnością( 80 kg).To wywoływało nienawiść, i furie u strażników, zabierano ks. Binkiewicza na tortury ,bito i katowano.
W dniu 23 czerwca 1942 roku dźwigał kocioł z żywnością za starszego kapłana. Za karę został straszliwie pobity przez strażnika obozowego, był tak ciężko skatowany, że z wielkim wysiłkiem i z pomocą współwięźniów dostał się na blok obozowy i tam w cierpieniu zakończył swoje życie. Modlił się do ostatnich chwil swego życia.
Zmarł 24 czerwca 1942 roku.
Żarnowiec- jego rodzinna miejscowość może się poszczycić swoim rodakiem, Błogosławionym Maksymilianem Binkiewiczem. Właśnie tu we wsi Żarnowiec, w powiecie olkuskim, urodził się Maksymilian w roku 1 908, 21 lutego. Był dzieckiem słabego zdrowia, matka musiała go otaczać szczególną opieką. Matka Maksymiliana była osobą bardzo troskliwą i pobożną,. Szkołę powszechną ukończył Maksymilian w Żarnowcu, a potem został oddany do progimnazjum w Pilicy, w którym ukończył trzy klasy. Po półrocznej przerwie rozpoczął naukę w czwartej klasie gimnazjalnej w Krakowie. Następnie przeniósł się do gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1926 roku.
W czasie gimnazjalnym należał do harcerstwa, które w dużym stopniu ukształtowało jego charakter. Harcerstwo miało program wychowawczy oparty na wartościach głęboko chrześcijańskich i patriotycznych.
Dewizą krzyża harcerskiego jest łacińska maksyma: per aspera ad astra i oznacza przy tym gotowość do walki i do wszelkich poświęceń -aż do męczeństwa za wiarę, aż do śmierci za Ojczyznę: Bóg i Ojczyzna są treścią wewnętrzną tego znaku. Te wszystkie wartości są bardzo czytelne w osobowości i życiu Maksymiliana.Po maturze Maksymilian decyduje się na studia filozoficzno-teologiczne, jednocześnie rozpoczyna starania o przyjęcie do stanu duchownego.
W roku 1933 na wydziale teologicznym obronił prace magisterską z zakresu teologii moralnej pt.: Geneza i rozwój miłości w przedstawieniu św. Bernarda. Wybór seminarium naukowego i tematu pracy potwierdza jego zainteresowanie problemem rozwoju życia duchowego.Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny w dniu 21czerwca 1931 r. na Jasnej Górze.
Konstytucja marcowa i konkordat zawarty pomiędzy Rzeczypospolitą a Stolicą Apostolską dawały możliwość nauczania religii w szkołach średnich i podstawowych.. Nauczyciele religii posiadali te same obowiązki i prawa, jak nauczyciele innych przedmiotów. Na terenie diecezji częstochowskiej było wiele szkól, ale prefektów brakowało. W tym czasie prefekci etatowi nie mogli pełnić obowiązków parafialnych. W dniu 7. czerwca 1933 ks. Maksymilian otrzymuje od biskupa Kubiny mianowanie na prefekta etatowego, czyli nauczyciela religii w kilku gimnazjach na terenie Sosnowca w Zagłębiu Dąbrowskim. Ks. Maksymilian uczył religii w gimnazjum żeńskim im. Emilii Plater, w męskim im. Bolesława Prusa, w prywatnym gimnazjum żeńskim p. Rzadkiewiczowej i w państwowej szkole zawodowej. Nie była to łatwa praca, ponieważ w tym czasie działało wiele stowarzyszeń i organizacji wrogo nastawionych do kościoła. W tym samym czasie powstaje prywatne gimnazjum męskie im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu, które mocą decyzji bpa Kubiny pełniło rolę niższego seminarium duchownego dla diecezji częstochowskiej i biskup po roku pracy w Sosnowcu powierza ks. Maksymilianowi następne odpowiedzialne funkcje. Zostaje prefektem w tym gimnazjum i jednocześnie uczy religii w prywatnym gimnazjum żeńskim Pelagii Zasadzińskiej. Od tego momentu zaczyna się nowy okres działalności ks. Maksymiliana związany z Wieluniem –czas bardzo intensywnej pracy i głębokiego zaangażowania w działalności duszpasterskiej. W tym okresie opiekuje się młodzieżą z gimnazjum biskupiego, która pochodziła z biednych rodzin z okolic Wielunia, Dzięki jego staraniom młodzież miała zapewnione pełne utrzymanie podczas pobytu w szkole, a także otrzymywała pomoc finansową, ks. Maksymilian dbał o ich wychowanie religijne, wychowankowie tej bursy wspominali jego wielkie zaangażowanie i troskę zarówno o ich byt materialny jak i o rozwój duchowy. Jednocześnie ks. Maksymilian jest rektorem kościoła szkolnego pod wezwaniem, św. Józefa w Wieluniu, w którym organizuje dla młodzieży szkolnej, dzieci i nauczycieli nabożeństwa i rekolekcje.
W latach trzydziestych biskup Kubina powierza mu zorganizowanie koła Inteligencji Katolickiej na terenie Wielunia.Ks.Maksymilian podejmuje prace w tym zakresie szczególnie wśród nauczycieli,około 20 chętnych zjednywa sobie do tej działalności, jednak koło formalnie nie powstało z powodów od niego niezależnych.
Wybuchła WOJNA.
W” Księdze Pamiątkowej” wydanej i napisanej w roku 1956 przez absolwentów liceum znajdujemy niewielką notatkę sporządzoną przez Ks. B. Sokoła: maturę zdał w 26 r., pracował w parafii Kazimierza Wielka. 6. 10 1941 roku wywieziony do obozu w Dachau, skąd nie powrócił. Bliższych szczegółów brak.
To, że absolwent naszej szkoły został wyniesiony na ołtarze napawa nas dumą i radością, a jednocześnie odpowiedzialnością za testament, jaki nam zostawił.
W homilii Ojciec Święty powiedział między innymi: Błogosławieni męczennicy wołają do naszych serc, uwierzcie, że Bóg jest miłością! Uwierzcie na dobre i złe! Obudźcie w sobie nadzieje! Niech ta nadzieja wyda w was owoc wierności Bogu we wszelkiej próbie.
Modlitwa.
Panie Jezu Chryste, Zwycięzco śmierci, piekła i szatana, wysławiamy Cię za nieogarniony dar Twojej miłości i moc łaski okazanej w Twoich sługach: Błogosławionym Maksymilianie Binkiewiczu i Błogosławionym Ludwiku Rochu Gietyngierze, kapłanach, którzy< dla chwały Twojego Imienia> przyjęli śmierć męczeńską, dochowując w prześladowaniach wierności swojemu chrześcijańskiemu powołaniu, na wielorakich drogach życia. Racz Panie, za ich przyczyną, udzielić mi łaski………………o którą ufnie Cię proszę. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
W liturgii kościelnej wspomnienie Błogosławionych 108 Męczenników z czasów II wojny światowej obchodzi się 12 czerwca. Błogosławiony Maksymilian jest więc, między innymi, patronem tego dnia. więc mamy możliwość a zarazem szczęście zawierzyć mu siebie i naszą wspólnotę szkolną.
Anna Brandegger – Miśków
