– Chcemy sprawić niespodziankę – mówi z uśmiechem prezes SPR Olkusz, Marcin Kubiczek. Po takich słowach można być niemal pewnym, że celem „Srebrnych Lwic” na obecny sezon jest awans do Superligi, w której co prawda olkuszanki już kiedyś grały, ale tylko przez rok. Teraz chrapka na ekstraklasę jest jeszcze większa, bo klub zmienił wizję budowania zespołu – grają młode, perspektywiczne zawodniczki, które głodne są sukcesów. – Musimy być bardzo ostrożni w tak poważnych zapowiedziach, bo różnica między I Ligą a Superligą jest niewyobrażalna. Widać to każdego roku, gdy beniaminkowie z hukiem wracają na zaplecze rozgrywek. Oczywiście, że SPR gra o główną premię, chcę wygrać z tą drużyną wszystkie mecze do końca sezonu, ale co będzie później, czas i sytuacja organizacyjna pokażą – zaznacza trener Dariusz Olszewski. – Robimy wszystko, aby dziewczynom niczego nie brakowało. Żyjemy skromnie, ale godnie – wtrąca Katarzyna Polak, dyrektor sportowy klubu. – Nie zapominamy również o naszej młodzieży, która kiedyś będzie musiała zastąpić ustępujące zawodniczki. Przyszłość należy do nich – dodaje Marcin Bujas, dyrektor ds. organizacyjnych.
Takich opinii można by zebrać przynajmniej dwa razy więcej, bo ludzie pracujący na rzecz olkuskiego Stowarzyszenia Piłki Ręcznej to postacie z pasją, kochające szczypiorniaka. Razem z dziewczynami rywalizującymi na parkiecie tworzą zgrany zespół, rozpoznawalny w coraz szerszym światku sportowym. Dla naszych czytelników oraz wszystkich fanów piłki ręcznej przygotowaliśmy specjalny klubowy profil ze „Skarbem Kibica”. Serdecznie zapraszamy do lektury!
TRENERZY | |
Dariusz Olszewski Na trenerskim stanowisku zastąpił Krzysztofa Adamuszka. W ostatnim czasie prowadził zespół KS Zgoda Ruda Śląska-Bielszowice, który jednak wskutek problemów finansowych został w styczniu bieżącego roku wycofany z rozgrywek PGNiG Superligi. Olszewski jest absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego, trenerem II klasy. W latach 1987-2000 pracował w AKS Chorzów, okres między 2000 a 2002 r. spędził w Katowicach, gdzie wprowadził tamtejszy AZS do ekstraklasy. Przez kolejne lata zajmował się piłką ręczną w Siemianowicach i Rudzie Śląskiej. To właśnie stamtąd trafił do Olkusza. – Czym dla Dariusza Olszewskiego jest SPR? |
|
Iwona Łącz Trenerka bramkarek, niegdyś znakomita zawodniczka Sośnicy Gliwice, Ruchu Chorzów i Koszalińskiej Politechniki. Aż 185 razy wystąpiła w kadrze z orzełkiem na piersi. Trzykrotna uczestniczka Mistrzostw Świata i dwukrotna Mistrzostw Europy. Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu zajęła się „trenerką”. Przed szkoleniem bramkarek w Olkuszu, Iwona Łącz pracowała w gliwickim SMS-ie. |
|
Stanisław Skręt Trener odnowy biologicznej i jednocześnie masażysta zawodniczek I drużyny SPR Olkusz. Wybitny fachowiec w swojej dziedzinie. To głównie jego zasługa, że „Lwice” rzadko narzekają na urazy. |
|
BRAMKARKI | |
1. Kinga Baryłka (1987) Wśród Lwic od sezonu 2010/2011. Numer na koszulce zobowiązuje, więc popularna „Kinia” mecze w obecnych rozgrywkach rozpoczyna zazwyczaj w pierwszej siódemce. Jej poprzednim klubem był MTS Żory. Trudno w to uwierzyć, ale 24-latka jest jedną z najbardziej doświadczonych zawodniczek w kadrze SPR-u. |
|
99. Agnieszka Gil (1989) Wychowanka klubu. „Młoda” w drużynie pełni rolę zmienniczki dla Baryłki i Wawrzynkowskiej, ale mimo tego, uśmiech nie znika z jej twarzy. Często w trakcie spotkań zamienia się w statystyka, skrupulatnie odnotowując poczynania swoich zawodniczek. |
|
27. Marta Wawrzynkowska (1992) Do Olkusza trafiła przed sezonem z gliwickiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego. „Wawi” jest młodzieżową reprezentantką kraju. W SPR-ze walczy o podstawowy skład z Baryłką. Mimo ogromnego talentu Martę cechuje niezwykła skromność i opanowanie. Jej głównymi atutami są zwinność oraz refleks. |
|
ROZGRYWAJĄCE | |
15. Alicja Fierka (1992) Olkuski SPR ma być dla niej przystankiem w osiągnięciu ekstraklasowego poziomu. Ala już teraz, mimo iż ma 19 lat, znalazła uznanie w oczach selekcjonera „dorosłej” reprezentacji – Duńczyka Kima Rasmussena. Oczywiście „Fiera” jest etatową kadrowiczką drużyn młodzieżowych. Do zespołu Dariusza Olszewskiego dołączyła w lipcu, a już zdobyła większość serc męskiej części publiczności. |
|
3. Aleksandra Giera (1987) „Gieros” to absolwentka Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Gliwicach. W swojej bogatej sportowej historii najważniejsze miejsce w jej sercu mają występy w młodzieżowej reprezentacji Polski. Do Olkusza trafiła ze Zgody Bielszowice, gdzie nabawiła się groźnej kontuzji kolana. Na szczęście po urazie nie ma już śladu, więc Ola obecnie jest jednym z głównych motorów w obozie „Lwic”. |
|
18. Kornelia Karwacka (1990) Jej poprzedni klub Zgoda Bielszowice rozpadł się, więc dostała zielone światło w szukaniu sobie nowego pracodawcy. Wybrała SPR Olkusz i jak sama mówi, nie żałuje tej decyzji. „Kora” należy w drużynie do „wielkoludów”, bowiem mierzy 181 cm. O podstawową siódemkę rywalizuje z trio Leszczyńska – Przytuła – Fierka. |
|
13. Paulina Leszczyńska (1990) „Leszczu” do Olkusza trafił z Kusego Kraków w sezonie 2009/2010. Obecnie ciężko sobie bez niej wyobrazić rozegranie SPR-u. Odznacza się niebywałą charyzmą i poczuciem humoru. Typowy boiskowy „walczak”. |
|
8. Paula Przytuła (1991) Wychowanka Kusego Kraków. Do Olkusza przywędrowała w sezonie 2009/2010, jako reprezentantka kraju.”Przytulanka” dba o atmosferę w zespole, uwielbia dobrą zabawę, ale też i ciężki trening. W trudnych momentach już nie raz wyciągała koleżanki z opresji. Jedna z najskuteczniejszych szczypiornistek SPR-u. Taka zawodniczka to skarb, który w swoim składzie chciałby mieć chyba każdy trener. |
|
21. Agata Wcześniak (1988) W klubie ma zatrzymanie od roku. W tym czasie zdążyła już sobie zdobyć przychylność widowni, choć do Olkusza trafiła z oddalonego o prawie 300 km Jarosławia. Zdecydowanie lepiej czuje się w destrukcji, aniżeli w ataku. „Cześka” to typowy „joker”, bo z reguły spotkania ligowe rozpoczyna na ławce rezerwowych. |
|
SKRZYDŁOWE | |
2. Katarzyna Kantor (1993) Najmłodsza z pełnoprawnych członkiń kadry pierwszego zespołu. „Kantora” jest wychowanką olkuskiego klubu, w którym przeszła drogę od młodziczki, aż po drużynę walczącą obecnie o powrót do Superligi. Coraz częściej dostaje szanse gry od szkoleniowców. Mogła liczyć na końcówki u Krzysztofa Adamuszka, teraz coraz częściej występuje pod okiem trenera Olszewskiego. |
|
11. Marzena Kompała (1985) Żyjąca legenda olkuskiej piłki ręcznej. W klubie figuruje od momentu jego powstania, a więc od 2004r. „Bambo” wróciła do gry po poważnej kontuzji kolana i na nowo uszczęśliwia publiczność, wykorzystując swoje największe atuty. Szybkość, przebojowość oraz zadziorność to najlepsze cechy wykwalifikowanej fryzjerki rodem ze Śląska. Jeśli wierzyć głosom z zewnątrz, to właśnie w Olkuszu Marzena zakończy swoją sportową karierę. |
|
14. Iwona Legutek (1993) Wychowała się w krakowskim Kusym, słynącym z pracy z młodzieżą. Jako 17-latka zdecydowała się na występy w barwach „Lwic”. Jak do tej pory pełni funkcję zmienniczki. Ma jednak cichą nadzieję, że już niebawem stanie się ulubienicą kibiców, systematycznie grając i zdobywając bramki. Chcieć, to przecież móc. |
|
5. Monika Pastwa (1983) Szerszej publiczności znana bardziej pod panieńskim nazwiskiem Twarowska. Obok Kompały posiada najdłuższy staż w klubie. Z SPR-em jest związana od 2006 r. Jak to w życiu bywa, obok wspaniałych chwil, miała również momenty zwątpienia. Jako główna autorka historycznego sukcesu, jakim był awans do Superligi, z powodu urazu zagrała w niej raptem kilka minut. Nie poddała się, wróciła po rehabilitacji jeszcze silniejsza i obecnie jest najskuteczniejszą zawodniczką „Lwic”. Co ciekawe – także najstarszą. |
|
25. Daria Sudrawska (1992) Razem z Fierką i Wawrzynkowską, jako reprezentacyjny tercet dołączyła do SPR-u przed startem obecnych rozgrywek. Piłkarsko ukształtowała się w gliwickiej Szkole Mistrzostwa Sportowego, w której barwach do tej pory występowała. W tym momencie walczy o pierwszą siódemkę w Olkuszu, choć rywalki ma bardzo wymagające. Daria jest przyszłością klubu. |
|
KOŁOWE | |
24. Agata Basiak (1988) Podstawowa obrotowa, która w każdym meczu rzuca po kilka bramek, a sama jest często zaporą nie do przejścia. Do Olkusza zjechała dwa lata temu z Jarosławia. Zmianę otoczenia uważa za trafioną decyzję. Tutaj ustabilizowała formę i czuje się wyśmienicie. „Adzia” ma także nadzieję, że limit urazów wyczerpała już do końca przygody ze szczypiorniakiem. |
|
4. Natalia Tarnowska (1988) Jej historia jest podobna jak w przypadku kilku innych zawodniczek. Po bankructwie bielszowickiej Zgody także i „Natka” dostała wolną rękę w poszukiwaniu nowego klubu. Skorzystała z propozycji SPR-u, gdzie teraz z Basiak tworzą wyborny duet. To właśnie dzięki niej olkuszanki tracą stosunkowo niewiele bramek. |
|
Kadrę „Srebrnych Lwic” uzupełniają najzdolniejsze juniorki: Dagmara Knapik (bramkarka), a także rozgrywające Aleksandra Polak i Klaudia Wójcicka. |
|
KIEROWNICTWO DRUŻYNY | |
Prezes – Marcin Kubiczek Dyrektor klubu – Katarzyna Polak Dyrektor ds. organizacyjnych – Marcin Bujas |
|
Ale ładne!
Naprawdę bardzo fajne dziewczyny
Nie grały przez ostatnie dwa tygodnie
I już zatęskniłem za nimi