23 kwietnia 2013 r. w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Olkuszu miało miejsce wyjątkowe wydarzenie – promocja najnowszego tomiku poezji „Prywatny konfesjonał” Anny Piątek – uznanej olkuskiej poetki i malarki, członkini Związku Literatów Polskich, wyróżnionej wieloma nagrodami zarówno w konkursach lokalnych, ogólnopolskich, jak i międzynarodowych. W 2000 r. poetka otrzymała Nagrodę Burmistrza Miasta i Gminy Olkusz za całokształt pracy twórczej, a w 2007 r. została laureatką Olkuskiej Nagrody Artystycznej.
Anna Piątek od przeszło 25 lat pełni funkcję Honorowego Prezesa Olkuskiego Klubu Literackiego. Przyczyniła się do odkrycia talentów wielu poetów, którzy dzisiaj osiągają sukcesy i są laureatami znaczących nagród literackich. Anna Piątek debiutowała w 1982 r. w konkursie literackim ogłoszonym przez miesięcznik „Przyroda Polska”. Opublikowała cztery tomiki poetyckie: „W gałązce dłoni”, „Noc po kryjomu”, „Maluję świat niedobranym kolorem” oraz „W gałązce coraz więcej światła”. Jej wiersze zamieszczone są również w antologiach, wydaniach zbiorowych i pokonkursowych zbiorkach poetyckich.
W rozmowie z bohaterką wieczoru padły pytania m.in. o jej zainteresowania, pasje oraz dotychczasową twórczość. Bohaterka wieczoru opowiedziała również o tym, jak powstał ten wyjątkowy i refleksyjny tomik, który ukazał się dzięki staraniom olkuskiego Stowarzyszenia„Klub Zielone Światło”.
Na spotkanie autorskie przybyło bardzo wielu gości. Nie zabrakło przyjaciół poetki, kolegów z Olkuskiego Klubu Literackiego oraz miłośników poezji pani Piątek.
W ujęciu dra Marka Pieniążka, autora pięknego wstępu do książki „Prywatny konfesjonał”, wiersze prezentowane w niniejszym tomiku zabierają nas w szczególną wędrówkę, bowiem wszystkie kierują nasze spojrzenie ku górze. Poetka odsłaniając przed nami wnętrza swej lirycznej konfesji, wciąż patrzy „ponad”. Zdecydowanie odsuwa na bok trywialność, chaos i nadmiar, by w poetycko zdobytej chwili ciszy dawać przykłady wiary w to, że wszystko, co ważne, jest gdzieś wyżej. Wiersze w tym tomiku są efektem zapisywania szczególnych chwil kontaktu z wartościami wyższymi, ale objawia się w nich nie tylko zachwyt, ale i bolesna akceptacja świata. To nic, że raz po raz prześwitują tutaj ślady obecności Boga, poetka wie, że aby w życiu wyrazić się w pełni, trzeba także Boga obdarować. Obdarowywanie stwórcy jest tutaj aktem wielkiego oddania, wiersze pokazują, że ożywianie i ponowne nazywanie rozmaitych sytuacji świętowania jest trudnym obowiązkiem, ale i zobowiązaniem. Wysiłek przyzywania i uobecniania sacrum przynosi wszakże spełnienie w wytęsknionej, choć chwilowej wspólnocie.
Na uwagę zasługują również piękne i oryginalne grafiki Wioletty Saroty-Stach, które bez wątpienia zdobią ów niezwykły tomik poezji.
Uczestnicy spotkania w nastrojowej atmosferze, przy blasku świec wysłuchali także utworów pochodzących z tomiku, czytanych m.in. przez bohaterkę wieczoru.
