Starostwo raczej nie na sprzedaż

Zabytkowy budynek dawnego starostwa powinien pozostać w rękach jednego z obecnych współwłaścicieli, czyli gminy albo powiatu – to zdanie wojewódzkiego konserwatora zabytków. Powiat w tegorocznym budżecie założył dochód z ewentualnej sprzedaży. Gmina wystąpiła do starostwa powiatowego o zwrot 50 – ciu procent własności, przekazanych powiatowi kilka lat temu. Ostateczną decyzję w kwestii przyszłości budynku podejmą radni obydwu samorządów.

Zgodnie z zaleceniami małopolskiego konserwatora, samorządy powinny na początek uregulować podział geodezyjny działki, na której stoi budynek. Konserwator dopuszcza możliwość sprzedaży obiektu. Gdyby miało się tak stać, dawne starostwo musiałoby być przeznaczone na działalność usług publicznych, jak oświata, kultura czy administracja, z dopuszczeniem działalności komercyjnej. Piwnice pod dziedzińcem muszą być zachowane i włączone do programu funkcjonalnego budynku. Ochronie konserwatorskiej podlega zarówno bryła, jak i forma architektoniczna obiektu, co wyklucza możliwość nadbudowy. – Z uwagi na zalecany sposób zagospodarowania nieruchomości – ekspozycja reliktów wcześniejszej zabudowy, adaptacja zachowanych piwnic, odtworzenie uliczki przymurnej – oraz konieczność utrzymania funkcji publicznej, nieruchomość ta powinna pozostać własnością jednego z dotychczasowych współwłaścicieli. Tym bardziej, że zostały już poniesione koszty związane z opracowaniem obszernej dokumentacji konserwatorsko – projektowej oraz badaniami archeologicznymi – czytamy w piśmie podpisanym przez małopolskiego konserwatora zabytków Jana Janczykowskiego.

Dyskusję na temat obiektu rozpoczęto na posiedzeniu Komisji Kultury, Promocji i Ochrony Zabytków Rady Miejskiej. Pretekstem były otrzymane właśnie zalecenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, o które wystąpiły obydwa samorządy. – Mamy projekt bieżącego zagospodarowania budynku. We współpracy z powiatem musimy w tym roku zabezpieczyć elewację, tak, by obiekt nie stanowił zagrożenia dla przechodniów. Wystąpiliśmy do starostwa o rozpatrzenie możliwości ponownego przeniesienia połowy własności na gminę, byśmy byli jedynym właścicielem obiektu – mówił wiceburmistrz Marcin Pietraszewski.

Nie wiadomo jeszcze, czy radni powiatowi przychylą się do tej propozycji. Starosta uczciwie stawia sprawę – powiatu na remont nie stać. – Mogę się wypowiadać na razie tylko w swoim imieniu, bo kwestia przyszłości tego budynku nie była omawiana na Zarządzie Powiatu i Radzie Powiatu. Sprawa dawnego starostwa ciągnie się już trzecią kadencję. Dopiero teraz z burmistrzem Rzepką doszliśmy do porozumienia, że trzeba to jak najszybciej zakończyć. Po rewitalizacji budynek będzie szpecił rynek. Na pewno trzeba szybko doprowadzić obiekt do dobrego stanu. Z uwagi na stan finansów powiatu nie stać nas na wejście w taką inwestycję. Nie wyobrażam sobie, że część komercyjna zaspokoi koszty utrzymania całego obiektu. Powiat nie ma środków na remont. Wiem, że to historyczna zabudowa, ale ekonomia robi swoje. Ja jestem tylko organem wykonawczym, na każdą decyzję dotyczącą budynku musi najpierw zgodzić się Rada Powiatu – twierdzi starosta Kwaśniewski.

W 2006 roku, starosta Leszek Konarski, wicestarosta Jerzy Górnicki oraz wiceburmistrz Stanisław Piechowicz podpisali porozumienie, na mocy którego gmina przekazuje połowę udziałów budynku powiatowi. Miało być łatwiej pozyskać unijne środki na remont. Wniosek o dofinansowanie nie przeszedł oceny merytorycznej. Projekt pod nazwą „Przebudowa budynku i zagospodarowanie terenu obejmującego zabytkowy zespół zabudowy dawnego Starostwa Powiatowego” miał źle przygotowana analizę finansową. W podsumowaniu oceny technicznej z września 2009 roku czytamy, że „(…) analiza zawiera liczne braki i błędy, jest niespójna biorąc pod uwagę przyjęte przez wnioskodawcę założenia”.

Niektórzy radni wierzą, że dobrze przygotowany wniosek ma szansę na dotację, a sprzedaż zabytku będzie teraz bardziej stratą niż zyskiem. – W ramach ratowania zabytkowego gmachu starego starostwa należy ukierunkować działania władz miasta i powiatu na pozyskanie środków zewnętrznych, które zapewnią odnowę dwustuletniej budowli i stworzą nową funkcję dla tego obiektu i jego historycznego zaplecza, tak zwanego „kwartału królewskiego”. Uważam, że wartość całej nieruchomości oraz jej znaczenie dla historii miasta pozwolą na otrzymanie wystarczających środków finansowych na renowację. W najbliższych latach prawdopodobnie pojawią się odpowiednie programy, które dadzą możliwość podjęcia tej szlachetnej inicjatywy. Dlatego wydaje się bardziej pożądane, w interesie nas wszystkich, by starać się o tego typu dofinansowania, gdzie nawet 85% to środki kwalifikowane, czyli pieniądze, które zostaną nam zwrócone. Na ten moment nie popieram sprzedaży tej nieruchomości. Uważam, że wycena całej parceli na 1 mln 150 tys. złotych jest wątpliwa i mocno niedoszacowana, co przy sprzedaży naraża nasz samorząd na niegospodarność – uważa radny miejski Beniamin Maciej Bujas.

Negatywnym skutkiem podpisanego kilka lat temu porozumienia gminy i powiatu był spór pomiędzy samorządami o bieżące koszty utrzymania. Przewodniczący Komisji Zabytków przyznaje, że decyzja o współpracy była niewłaściwa. – Podpisując porozumienie popełniliśmy błąd. Miało nam to pomóc w szybszym pozyskaniu środków zewnętrznych na renowację obiektu, a tak się nie stało. Dziś obydwa samorządy mają problemy finansowe, więc najlepiej będzie, jeśli gmina lub powiat zostanie jedynym właścicielem – twierdzi radny Wacław Chłosta.

W gminie i w powiecie od dawna wiadomo, że koszty modernizacji dawnego starostwa przerastają finansowe możliwości samorządów. Szukanie innego wyjścia z sytuacji nie przyniosło rezultatu. – Dwa lata temu zastanawialiśmy się nad wejściem w partnerstwo publiczno – prywatne, szukaliśmy potencjalnych inwestorów. Odkąd znowelizowano ustawę o finansach publicznych, która nakazuje wydatki bieżące równoważyć dochodami bieżącymi, takie rozwiązanie nie wchodzi w grę – dodaje wiceburmistrz Pietraszewski.

Szefowie gminy i powiatu są zgodni w jednym – decyzja musi być podjęta jak najszybciej. Czy miejscy i powiatowi radni wypracują wspólne stanowisko w kwestii przyszłości zabytkowego starostwa?