– Kiedy była ta matura… – i tu dłuższa chwila zamyślenia. Bo nie tak łatwo wspominać coś, co wydarzyło się 45 lat temu! Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego w Olkuszu z rocznika 1966 spotkali się, by przypomnieć sobie wyjątkowe chwile ze swojej młodości. I choć czas skutecznie zatarł w pamięci wiele wydarzeń, to wszyscy są zgodni – „Kazik” był wyjątkowy.
„Kazik” to oczywiście ich ukochane liceum – wówczas jedyne w Olkuszu. Dzisiaj matura jest 
zwykłą koleją rzeczy – bo przecież co roku mury szkół średnich opuszczają dziesiątki maturzystów. Wtedy, było to coś niezwykłego. Coś, co dla ówczesnych maturzystów, niejednokrotnie pozostało w pamięci jako jedno z największych przeżyć w życiu. Równie wielkie, jak to spotkanie – 45 lat po rozstaniu ze szkołą. a świadczyć może o tym fakt, że na spotkanie przybyli nie tylko olkuszanie, ale osoby z całej Polski, nawet spoza granic kraju. Był także wychowawca byłej klasy XI c – prof. Stanisław Sroka. Nie wszystkim okoliczności i zdrowie pozwoliły na to, by przybyć do Olkusza i wspólnie z innymi świętować, za to 55 absolwentów nie kryło wzruszeń, kiedy znów mogli porozmawiać…
O czym? Najczęściej o tym, jak to wtedy było. I co ciekawe, nie to, jak potoczyło się dalsze dorosłe życie licealistów, ale właśnie owe szkolne czasy było głównym tematem, wielogodzinnych rozmów w olkuskiej restauracji.
Przeżyć i emocji było wiele. Były też chwile zadumy. Najpierw w Bazylice w Olkuszu, podczas mszy św. celebrowanej przez „klasowego” księdza Benona Olejnika, którego większość osób nie widziała od matury. Podobnie było następnego dnia, podczas wizyty na olkuskim cmentarzu, gdy przedstawiciele wszystkich czterech klas odwiedzili groby zmarłych profesorów, kolegów i koleżanek.
I choć wersje wspomnień z czasem już nieco się różniły, bo przecież pamięć jest zawodna, to co do jednego absolwenci „Kazika” są zgodni. Takie spotkania muszą odbywać się częściej. Postanowili, że cały rocznik znów zorganizuje swój zjazd za 5 lat, z okazji okrągłej rocznicy. Poszczególne klasy chcą się za to spotykać w swoim gronie każdego roku.
