Felieton na niedzielę: metro w Olkuszu

Kilka tygodni temu olkuscy samorządowcy w ramach Subregionalnego Programu Rozwoju Małopolski  zgłosili do tak zwanego Banku Projektów piętnaście propozycji, które chcieliby z pomocą Unii (a dokładniej jej pieniędzy) wdrożyć w naszym mieście i jego okolicach. Na długiej liście uwagę zwraca taki punkt – „Srebrny” węzeł przesiadkowy w Olkuszu. Zgodnie z zapowiedzią, przy ulicy Mickiewicza miałby powstać węzeł przesiadkowy typu „parkuj i jedź” z parkingiem podziemnym. Idea jest taka, że pomysł ma zachęcić mieszkańców do korzystania z komunikacji publicznej. Dokładnego projektu jeszcze nie ma, są na razie urzędnicze marzenia, dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, żebyśmy pomarzyli wspólnie o „Srebrnym” węźle komunikacyjnym na ulicy Mickiewicza. A jak już projektujemy węzeł, to zaprojektujmy całą komunikację.

 Mamy, co prawda, dwa kompletnie niewykorzystane węzły komunikacyjne, ale czemu by nie stworzyć kolejnego. W końcu Unia daje, to twórzmy. Parking podziemny jest świetnym pomysłem. Może nawet okazałoby się, że na Mickiewicza też są już jakieś podziemia, z których zaczynamy słynąć w Polsce, to taki parking byłby pięknym nawiązaniem do urbanistycznej tradycji miasta. Nazwa „Srebrny” wydaje się tutaj jak najbardziej na miejscu. Mówią urzędnicy: parkuj i jedź! No dobra. Tylko czym można jechać z ulicy Mickiewicza, jak się zostawi samochód? W całej zachodniej Europie takie węzły komunikacyjne łączą ze sobą linie tramwajowe, autobusowe, metra, kolej, ścieżki rowerowe, piesze i znajdują się często przy dużych autostradach albo ważnych logistycznie ulicach. Bo wtedy pasażer ma na co się przesiąść, a logika projektu jest taka, że wszędzie ma być blisko. Co prawda ulicą Mickiewicza jeździ teraz chyba tylko jeden autobus (i to w dodatku po jej małym fragmencie), ale może tylko mi wydaje się to problemem. Do supersamu niedaleko, to każdy się dla zdrowia spacerkiem przejdzie.

Większy kłopot może być z tramwajami. Jeden radny przed ostatnimi wyborami już mówił, że tramwaj by się przydał, choćby jedna nitka. Jest więc okazja, żeby i tramwaje do Olkusza sprowadzić. Być może jakieś miasto partnerskie odsprzedałoby nam jakiś stary tramwaj po kosztach. Karetkę dali (i to chyba ze dwa razy), to może i jakiś tramwaj by się znalazł. Może nawet dzięki temu skończyłby się wieczny konflikt między kierowcami autobusów i busiarzami, bo ludzie wybraliby tramwaje. Jak to mówią, gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta. Dobrze by było jednak skomunikować ten węzeł z koleją. Do dworca z węzła byłoby daleko, ale i to może nie problem, bo jeden z naszych posłów interesuje się rynkiem kolejowym w Polsce i wiele razy interweniował w różnych kolejowych sprawach, to może udałoby mu się coś zrobić, żeby nam szyny kolejowe poprowadzili koło tego węzła na Mickiewicza. W każdym razie, obiecać zawsze można.

W następnym rzucie pieniędzy unijnych można by się starać o kasę na metro. A co! Jak szaleć, to szaleć. Metro w Olkuszu jest jak najbardziej potrzebne, bo ponoć turyści mają wkrótce do nas tłumnie zjeżdżać, to mogliby w kilka minut zwiedzić całe miasto. Najlepiej od razu dwie nitki – z osiedla Młodych na Sikorkę i ze Słowików na Piaski. A jak turyści, to przydałoby się też lotnisko – wiadomo. Może byłaby to za duża ekstrawagancja jak na takie miasto jak Olkusz i Unia patrzyłaby na to trochę sceptycznie, ale na dobry początek wystarczy chociaż lądowisko dla helikopterów. Biznesmenów ma nam też przybyć ponoć, tak się rozwijamy gospodarczo, to i helikoptery będą po naszym niebie latać. Z węzła na Mickiewicza można by poprowadzić również kolejkę górską na jeden z olkuskich szczytów – Górę Pomorską albo na Widok. Piękna panorama miasta powaliłaby turystów na kolana. Nasi partnerzy we włoskim Bergamo mają taką kolejkę i turystom się ona podoba. Poza tym zimą może to być fantastyczna atrakcja narciarska. Taki turysta wjechałby kolejką z węzła na górę, a potem zjechał do samochodu na nartach. Zakopane mogłoby zacząć się obawiać o swoich turystów. A nawet jakby się nam to wszystko nie udało (wiadomo, nie od razu Rzym zbudowano), to niech by powstał chociaż ten „Srebrny” węzeł przesiadkowy. Zaparkujemy samochody i przesiądziemy się … na rowery.

P.S.
Trudno Wam sobie wyobrazić to wszystko? Mnie też, dlatego namalowałam mapkę. We Frankfurcie nad Menem dali mi kiedyś podobną…