W dniu 7 lutego 2013 roku w sali kinowej Miejskiego Ośrodka Kultury w Olkuszu grono osób zgromadziło się aby w ramach spotkań słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku wysłuchać prelekcji dotyczącej idei funkcjonowania grup wsparcia. Wydarzenie to miało związek z obchodzonym 4 lutego Światowym Dniem Walki z Rakiem i stało się możliwe dzięki współpracy MOK-u oraz Stowarzyszenia „Zielone Światło”. Dzięki zachowaniu interaktywnej formuły spotkania, słuchacze mieli możliwość wzięcia udziału w kilku zaproponowanych ćwiczeniach oraz podzielenia się swoimi przemyśleniami. Wywołanie tematu o grupach wsparcia spowodowane było docierającymi do „Zielonego Światła” informacjami, jakoby podczas spotkań członków prowadzi się jedynie rozmowy na temat choroby, cierpienia, stanu fizycznego spotykających się osób. To nie prawda, zafałszowanie idei przewodniej, która przyświeca osobom chorym na raka.
Powszechnym zjawiskiem jest to, że choroba nowotworowa wiąże się w ludzkim umyśle ze skojarzeniami dotyczącymi spraw ostatecznych, zaś w uczuciach rodzi strach, niepewność, wstyd, bunt… Bez względu na to, kim jest osoba zmagająca się z chorobą nowotworową oraz jak bardzo wspierający są jej najbliżsi, w pewnym wymiarze osoba chora pozostaje samotna i nierozumiana. Wszystkim wspierającym chorego zależy na jego powrocie do zdrowia. Kładzie się nacisk na poszukiwanie sił do walki z chorobą czy optymistyczne myślenie – takie podejście z jednej strony buduje i jednocześnie – gdy nie ma przestrzeni na mówienie o wszystkich emocjach i przeżyciach (takich jak lęk czy też ból) komunikacja pomiędzy bliskimi zostaje na tyle spłycona, że pogłębia ona doświadczenie samotności chorego. Czasem samotność chorującego przewlekle wynika bezpośrednio z jego sytuacji rodzinnej (osoba samotna) albo też z mniej lub bardziej świadomie podjętej decyzji o wycofaniu się ze świata (z przekonaniem, że „nic dobrego mnie już nie spotka”, „teraz czekam na koniec”, „nie będę innym sobą głowy zawracała – mają swoje problemy”).
Ideą przewodnią prelekcji było ukazanie, że w sytuacji choroby przewlekłej czy nowotworowej (lub innej sytuacji kryzysowej, np. samobójstwo osoby bliskiej, uzależnienie dziecka od substancji psychoaktywnych) istnieje szansa na znalezienie zrozumienia, zbudowanie sieci wsparcia i przestrzeni do wymiany doświadczeń w postaci grupy. Niezwykle istotne przy tym jest, aby pamiętać, że grupa wsparcia to nie miejsce dla werterycznego pielęgnowania swojego nieszczęścia. W tym kontekście należy powiedzieć, że w grupie zawsze znajdzie się czas i miejsce na przeżywanie strachu, bólu, cierpienia, dzielenie się swoim trudnym doświadczeniem czy wątpliwościami, ponieważ to właśnie one jednoczą w początkowej fazie pracy grupy jej członków, jednak jej praca to również (a może przede wszystkim) przestrzeń dla szukania własnych zasobów, przyglądania się swoim ograniczeniom w zmaganiu się z trudnościami, rozwijaniem umiejętności bezpośreniego wyrażania swoich myśli i uczuć, co finalnie prowadzić ma osobę sięgającą po pomoc grupy ku bardziej pełnemu i świadomemu ŻYCIU.
Grupę wsparcia może utworzyć każdy, jest to bowiem forma pomocy, która w swym pierwotnym założeniu nie wymaga strukturyzacji i profesjonalizacji. Może okazać się z czasem, że w takiej grupie pojawi się wprawdzie nieformalny lider lub zostanie zaproszony profesjonalista do prowadzenia spotkań grupy, jednak jej początek, to najczęściej potrzeba jednej, dwóch, czy trzech osób, które łączy wspólne doświadczenie, otwartość na innych ludzi i chęć smakowania życia.
Zapraszamy do „Zielonego Światła” w Miejskim Ośrodku Kultury w Olkuszu, pokój 37, w każdą środę od godz. 16.00. Kontakt mailowy: zieloneswiatlo@o2.pl
Tekst nadesłany przez Ewelinę Sitarską – Klub „Zielone Światło”
