Czwartego lutego 2015r. odbyło się spotkanie z kombatantem II Wojny Światowej. Na zaproszenie młodzieży przybył do szkoły kpt. Jerzy Widejko – najmłodszy partyzant Wileńskiej AK III Brygady „Szczerbca” Oddziału Partyzanckiego Samoobrony Wileńskiej AK „Komara”. Jako 11 – letni sierota trafił do oddziału wileńskich partyzantów.
Spotkanie rozpoczęło się odśpiewaniem Hymnu Polski. Gość opowiedział uczniom o swoich losach wojennych i przypomniał fakty historyczne z okresu wojny. Uczniowie obejrzeli, również, film przedstawiający wspomnienia i losy wojenne Jerzego Widejko. Kapitan przedstawił uczniom także swoją książkę: „Najmłodszy partyzant Wileńskiej AK”. To była bardzo wzruszająca i ciekawa lekcja historii dla wszystkich uczestników.
Spotkanie przygotowały: mgr A. Kubańska, mgr A. Miszczyk, mgr B. Wajdzik przy współpracy Wicedyrektor mgr Barbary Tarczyńskiej.
Kpt. Jerzy Widejko ps. Jureczek” – najmłodszy partyzant Wileńskiej Armii Krajowej, urodził się w Warszawie. Dzieciństwo spędził na wsi wileńskiej i w leśnych oddziałach partyzanckich. Ojciec nie wrócił z wojny 1939 roku, a matka zmarła w 1942 r. Sierotą zaopiekowała się najbliższa rodzina.
W roku 1944 jedenastoletniego chłopca przygarnęła III Partyzancka Wileńska Brygada AK „Szczerbca”, działająca w rejonie miasteczka Turgiele. W oddziale tym nadano mu pseudonim „Jureczek” i przydzielono do pomocy rusznikarzowi, przy którym nauczył się obchodzić z bronią; pełnił też funkcje łącznika, a w miarę potrzeby zwiadowcy. W III Brygadzie służył siedem miesięcy, do 18 VII 1944 r. kiedy to nastąpiło rozbrojenie wileńskiej Armii Krajowej przez oddziały sowieckie. Następnie został umieszczony razem z kolegami-partyzantami w przejściowym obozie internowania w Miednikach Królewskich w pobliżu Oszmiany. Po zwolnieniu z obozu jakiś czas przebywał w rodzinie Zaborskich, która mieszkała w Białym Dworze w pobliżu Turgiel. Za kontakt z partyzantami polskimi, którzy podjęli heroiczną i beznadziejną walkę z władzą sowiecka, został osadzony w siedzibie NKWD w Turgielach. Po wyjściu z tymczasowego aresztu w krótkim czasie „Jureczek” trafił do regularnego oddziału partyzanckiego Samoobrony Wileńskiej AK, dowodzonego przez por. Czesława Stankiewicz ps. „Komar”. W oddziale tym „Jureczek” pełnił funkcję łącznika i zwiadowcy oraz uczestniczył w kilku bitwach z wojskami sowieckimi. W październiku 1944 roku brał udział w zdobyciu wsi Rudniki. Walczył w bitwie z 6 na 7 stycznia 1945 w Puszczy Rudnickiej, będąc uzbrojonym w niemieckie „empi”. Po zdradzieckim schwytaniu „Komara” przez specjalną jednostkę NKWD udającą „własowców”, wymordowano ponad dwudziestu partyzantów z jego oddziału we wsi Okolica. W tym czasie aresztowano również i „Jureczka”. „Komar” i „Jureczek” przebywali w więzieniu NKWD w Wilnie przy ulicy Zamkowej.
Po kilku miesiącach „Jureczek” został umieszczony w domu dziecka, skąd miał być wywieziony w głąb ZSRR. W krótkim czasie przeniesiono go do innego domu dziecka, skąd zbiegł do zaprzyjaźnionej rodziny pani Konstancji Kisiel i w ramach tzw. repatriacji wyjechał do Polski.
I LO w Olkuszu
