5. maja 1863 roku w bitwie pod Krzykawką zginął włoski pułkownik Francesco Nullo, biorący udział w powstaniu styczniowym. Nullo, jak mało kto, znał smak walki o wolność ojczyzny i dlatego bez wahania podjął się pomocy naszym rodakom.
Za swoją postawę na stałe zapisał się na kartach lokalnej historii. Olkuszanie pamiętają o bohaterskim pułkowniku z południa Europy.
– Pułkownik Francesco Nullo jest dla olkuszan postacią niezwykle ważną. Jego imieniem została nazwana pobliska szkoła. Nieopodal znajduje się też ulica Nullo. Pamiętamy o boharerze głównie ze względu na jego zasługi dla zrywu powstańczego. Urodzony we Włoszech w bogatej rodzinie, od najmłodszych lat ochoczo angażował się w działalność patriotyczną i idee niepodległościowe swojej ojczyzny. Kontakty z podzielającymi jego poglądy rówieśnikami uzmysłowiły mu, że nawet wygodne i dostatnie życie, lecz w zniewoleniu pod obcym dyktatem, zdeptaniem tożsamości narodowej, nie może być życiem szczęśliwym – wspominał historię Włocha burmistrz Roman Piaśnik.
Patriota z krwi i kości Nullo, ryzykując nie tylko utratę kariery i bogactwa, ale przede wszystkim życia, włączył się w działalność wyzwoleńczą oraz walkę. Wraz z dwoma braćmi uczestniczył w bitwie o Mediolan. Potem bronił Rzymu przed obcymi wojskami, usiłującymi zdławić dążenia Włochów do zjednoczenia i odrodzenia kraju. W 1859 roku, kiedy ponownie w jego ojczyźnie wybuchły niepodległościowe walki, włączył się w nie i wyróżnił wojskowymi talentami.
– Wkrótce stanął u boku głównego twórcy odrodzenia Italii – Garibaldiego, któremu w jednej z bitew uratował życie, by potem dzielić z nim niedolę więzienia. Po amnestii wrócił do Bergamo, gdzie dowiedział się o wybuchu powstania narodowego w Polsce. Na słynny apel Garibaldiego „Nie opuszczajcie Polski”, zorganizowali się ochotnicy włoscy i francuscy. Było to wystarczający sygnał dla Nullo, który ciągle miał w pamięci Polaków wspierających niepodległościowe dążenia Włochów. Wkrótce ruszył na czele oddziału ochotników zwanych „Garibaldczykami”, aby walczyć o wolność dalekiego kraju nad Wisłą – wspominał burmistrz Piaśnik.
Po początkowych sukcesach pułkownik Nullo dotarł wraz z powstańcami w okolice Olkusza i Bolesławia, aż pod Krzykawkę. Tam – dokładnie 152 lata temu – doszło do bitwy z wojskami rosyjskimi, w której wybitny wojskowy poniósł śmierć. Niedługo potem został pochowany na olkuskim starym cmentarzu.
– Spotykamy się w kolejną rocznicę jego śmierci by pielęgnować pamięć o prekursorze idei wspólnoty narodów, o wielkim patriocie, o bezinteresownym bohaterze polskiej historii – zakończył wystąpienie burmistrz.
W tym roku obchody rocznicy śmierci Francesco Nullo miały szczególny charakter. W przeddzień złożenia hołdu włoskiemu przyjacielowi miasta, zmarł bowiem Wiktor Burakowski – zasłużony orędownik pamięci o pułkowniku i prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Włoskiej. Ku pamięci zarówno Włocha jak i olkuszanina nastąpiła symboliczna minuta ciszy. Po niej, przy grobie pułkownika złożono kwiaty, a dalsza część uroczystości przeniosła się do Szkoły Podstawowej nr 4, której patronuje Francesco Nullo.
Tam dyrektor placówki Anna Knapik oraz obecny na uroczystościach radny Ryszard Ryza wspominali śp. Wiktora Burakowskiego. – W ubiegłym roku Pan Wiktor wystąpił do nas i do burmistrza z propozycją przekazania szkole pamiątek i zbiorów Towarzystwa Przyjaźni Polsko -Włoskiej, które sam założył w 1991r. Od tego czasu powstała sala muzealna poświęcona pułkownikowi Nullo i innym bohaterom. Zawsze mogliśmy liczyć na wsparcie z jego strony – mówiła dyrektor SP 4.
{joomplu:52073}{joomplu:52080}{joomplu:52105}
Czy przed tą uroczystością nie można było wyczyścić tego pomnika i tablic ?
Swoje chwalicie a cudzego nie znacie. Trochę zmienione słowa,ale…. Ulica jest! Może jakaś szkoła imienia też jest,nie wiem. To tak jak z Władysławem Gnysiem,podejrzewam,że większość z Was zrobi teraz oczy..Kto,co to za jeden? A wystarczy poczytać,mało mamy tych bohaterów związanych z Ziemią Olkuską,a to jeden z nich,z tych ważniejszych,choć sam nie wiedział o tym.. polecam przeczytać link tutaj http://pl.wikipedia.org/wiki/Żurada