Tu-154, oznaczenie NATO Careless – pasażerski samolot średniego zasięgu, produkcji radzieckiej, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa.
Samoloty te używane były przez linie lotnicze byłego ZSRR, Bułgarii, Kuby, Polski, Rumunii, Węgier, KRL-D i Syrii. Samoloty Tu-154 zostały wycofane z PLL LOT, jednak dwie maszyny typu Tu-154M Lux znajdowały się na wyposażeniu 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego jako samoloty do przewozu władz państwowych.
W połowie lat sześćdziesiątych XX w. zdecydowano o zastąpieniu latających w barwach Aerofłotu odrzutowych Tu-104 oraz turbośmigłowych An-10, An-12 i Ił-18 nową konstrukcją, zdolną do korzystania z dotychczasowej infrastruktury.

Zgodnie z panującymi wówczas tendencjami, zdecydowano się na układ trzysilnikowy z silnikami w końcu samolotu, z wlotem powietrza do trzeciego silnika przy nasadzie statecznika pionowego. Aby umożliwić korzystanie z lotnisk o słabszej nawierzchni zdecydowano się na podwozie z dwiema sześciokołowymi goleniami pod skrzydłami (oraz jedną dwukołową golenią pod przednią częścią kadłuba), obniżając tym samym nacisk kół na podłoże.
Oblot prototypu nowego samolotu pasażerskiego odbył się 4 października 1968. W 1972 do służby weszły pierwsze maszyny tego typu. W 1973 oblatano natomiast Tu-154A, a w 1975 wszedł on do produkcji. W wersji tej zastosowano takie same silniki jak w samolotach Ił-62. Od 1977 produkowany był Tu-154B, z francuską awioniką, mieszczący maksymalnie 180 osób. W 1981, na zamówienie PLL LOT[1] powstał prototyp Tu-154M przemianowany w 1982 na Tu-164, później jednak powrócono do pierwotnego oznaczenia. Pierwsze samoloty Tu-154M opuściły fabrykę w 1984 roku. Wyposażone były w silniki podobne do stosowanych w samolotach Ił-62M z odwracaczami ciągu typu klapowego i obniżonym ciągu (dzięki czemu możliwe stało się przedłużenie resursów silnika).
14 samolotów tej serii PLL LOT nabył w 1986 roku. Po 1989 roku, po zmianie polityki flotowej na prozachodnią, rozpoczęto wycofywanie tej serii. W 1993 roku odbył się ostatni lot rejsowy a ostatni lot czarterowy w barwach narodowego przewoźnika miał miejsce w 1996 roku.

Maszyną, która rozbiła się na lotnisku w Smoleńsku był jeden z dwóch Tu-154M znajdujących się na stanie 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego z Warszawy. Samoloty tego typu mogą zabierać w zależności od zabudowy wnętrza ok. 100 osób. Załoga to zazwyczaj 4 osoby plus kolejne 3 lub 4 personelu pokładowego.
Zniszczony egzemplarz nosił numer burtowy 101. Został wyprodukowany w Rosji w 1990 r. Resurs techniczny określono na 30 tysięcy godzin spędzonych w powietrzu lub 25 lat służby. Dotychczasowy nalot maszyny to 5141 godzin. W czasie 20 letniej eksploatacji była ona trzykrotnie remontowana. Ostatni remont główny został ukończony 21 grudnia 2009 r. Określono, że po nim samolot będzie mógł spędzić w powietrzu 7500 godzin, z czego do dnia 9 kwietnia 2010 r. wylatał blisko 138 godzin. Wszystkie obsługi bieżące były wykonywane zgodnie z obowiązującymi procedurami.

DANE TECHNICZNE:
Długość: 47,9 m
Wysokość: 11,4 m
Rozpiętość: 37,55 m
Źródło: www.pl.wikipedia.org
Powierzchnia nośna: 201,5 m2
Masa własna: 43 500 kg
Maksymalna masa startowa: 90 000 kg
Prędkość minimalna: 235 km/h
Prędkość maksymalna: 950 km/h
Pułap maksymalny: 11 000 m

10 kwietnia 2010 roku podchodzący do lądowania Tu-154M nr 101 z wysokimi rangą przedstawicielami polskich władz, na czele z prezydentem Lechem Kaczyńskim, rozbił się w pobliżu lotniska wojskowego w Smoleńsku

Źródło: www.pl.wikipedia.org, www.wp.mil.pl

0 0 votes
Article Rating
Subskrybuj
Powiadom o
2 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze
renata
renata
14 lat temu

stało się i nic tego nie zmieni ludzie módlcie się za dusze zmarłych i o spokój dla ich rodzin a nie spekulujcie i osądzajcie .

alojzy
alojzy
14 lat temu

Skoro sie nie znacie to nie kopiujcie po innch.. hieny