Wspomnienia z Lanckorony

W Klubie „Kubuś” Spółdzielni Mieszkaniowej „Nowa” 31 maja br. odbył się wernisaż wystawy poplenerowej „Grupy Magazyn Art.” Plener miał miejsce w Lanckoronie. Prezes Spółdzielni Marian Seweryn, który podjął inicjatywę udostępnienia Grupie jednego z pomieszczeń Klubu, uważa to za eksperyment społeczny. „Kubuś” do niedawna miał duże sukcesy muzyczne, potem jednak ta działalność przygasła. Teraz chce ją reaktywować. Plastykom, których kilku mieszka na Osiedlu, chce zapewnić warunki do działalności  i organizacji  wystaw. – Zresztą oczekujemy na wszystkich, którzy chcą się artystycznie spełnić. Niech odejdą od telewizora i przyjdą do Klubu. Liczymy na to, że „Grupa Magazyn Art.”. będzie twórczym, dynamicznym zaczynem takiej działalności.

Taką inicjatywę trzeba przyjąć z zadowoleniem, jak każdą zresztą, która prowadzi do aktywizacji środowisk osiedlowych. Jednym z takich aktywnie działających klubów jest  Klub „Przyjaźń.” Teraz dołącza Klub „Kubuś.” Już teraz Prezesa Spółdzielni można nazwać mecenasem sztuki. Na razie warunki dla artystów są umiarkowane, ale i te zasługują na uznanie. Spółdzielnia zafundowała folder do dzisiejszej wystawy.

Lanckorona. Miasteczko kultowe, obfotografowane, obmalowane, obśpiewane, zamieszkałe przez licznych luminarzy naszej kultury, zresztą przepiękne. Pielgrzymów do Kalwarii Zebrzydowskiej zachęcamy, aby po części duchowej pielgrzymki odwiedzili ową pobliską Lanckoronę, na pewno nie pożałują. I tam właśnie odbył się wspomniany Plener. Ale sam motyw – Lanckorona – jest z powyższego powodu wyjątkowo trudny. Łatwo popaść w schemat, we wtórność czy naśladownictwo, a wtedy widz powie „to już było.” Czy nasi artyści z nowo powstałej Grupy, jeszcze niedoświadczeni, dali sobie z nim radę? Najbardziej samodzielnie potraktował temat Michał Kwarciak, student Wyższej Szkoły Artystycznej w  Częstochowie. Inni także podjęli próbę oddania swoich doznań artystycznych w kontekście spotkania z tym  miasteczkiem: Leszek Duda, Kazimierz Forgacz, Wiesława Kowal, Bianka  Skowronek, Ryszard Ślęczka, Mariusz Połeć – komisarz wystawy, z lepszym lub mniej wyszukanym wyrazem, co zresztą na razie nie jest istotą działania tego Zespołu.

Młody artysta „na dorobku” Michał Kwarciak twierdzi:
– Nie jest ważne, kto jest lepszy, a kto jeszcze nie nadąża. Ważne, że się spotykamy, że mamy poczucie więzi i możliwości wymiany poglądów. Dlatego przyłączyłem się do tej Grupy”.

Pozostali uczestnicy pleneru skupili się na innych tematach, głównie kwiatach, co pozostaje w pewnej odległości od tematu czy motywu lanckorońskiego. Oto ich nazwiska: Małgorzata Wieczorek, Elżbieta Walas, Maria Witek, Anna Kościelniak, Janusz Czerniak, Joanna Bożek, Dorota Szymiec.

Na wystawie spotkamy artystkę, która dopiero ostatnio pojawiła się na wernisażach ze swymi pracami. Nazywa się Wioletta Sarota – Stach, olkuszanka.
 – Jestem plastyczka zawodową. Ukończyłam studia pedagogiczno – plastyczne, specjalizuję się w ceramice artystycznej. Mam swoją pracownię i oczywiście piec ceramiczny. Ta forma sztuki jest trudna i wymagająca, tak pod względem technicznym, jak i artystycznym. Wykonuję prace o różnej  tematyce, m.in. religijnej, jak ta oto rzeźba Jezusa cierpiącego „Ecce homo”. Współpracuję z Muzeum Ceramiki w Bolesławcu. Bolesławiec jest znany jako centrum polskiej ceramiki użytkowej. Mogę tam sprzedawać swoje prace, dyskutować o sztuce, uczyć się.

Pani G. Bugajska, przewodnicząca Komitetu Osiedlowego, zamykając wernisaż, na który przybyło wielu okolicznych mieszkańców, stwierdziła, że ta dzisiejsza  wystawa („fanfary”!)  jest początkiem obchodów 25-lecia osiedla Słowiki, albo jak się popularnie mówi – „Smerfów”, których kulminacja  nastąpi we wrześniu.