Żywioły to zespół stworzony przez Sebastiana „Trycjatora” Łanika i Artura „Kratasza” Nowaka. Pierwszy oficjalny koncert zagrali w olkuskim pubie Baszta w 1996 roku. Przez lata w składzie grupy nastąpiło wiele zmian. Doszło także do rozpadu. Niedawno, ku uciesze wielbicieli, kapela została reaktywowana. Obecnie tworzą ją trzy osoby: Trycjator- wokal i gitara, Maciek Fert – bas i Adam Cyzio – bębny. Od początku liderem i autorem tekstów zespołu jest ich wokalista. Grają alternatywny rock i grunge. Są to szczere i poruszające kompozycje traktujące o życiu. Opowiadają o różnorodnych stanach ducha i uczuciach. Jedne są spokojne i łagodne, z innych kipi wściekłość i bunt. Muzyka i teksty omawianego zespołu trafiają do publiczności w różnym wieku.
W tym roku Trycjator wystąpił w Olkuszu już kilka razy. Jeden z występów miał miejsce w górnej sali Baszty. Sebastian zagrał tam 18 maja obok Jeżyka i Jacka „Dynamitu” Żurka. Było ciasno ale przyjemnie i klimatycznie.
Kolejny koncert wokalisty, tym razem wraz z pozostałymi członkami Żywiołów, odbył się 23 czerwca na scenie plenerowej wspomnianego pubu. Materiał, który zaprezentowali to utwory znane z ich debiutanckiej płyty oraz nieoficjalnych płyt koncertowych. 
Ostatnio Żywioły wystąpiły na placu MOK w Olkuszu. Koncert rozpoczął się o godzinie 17.00 w niedzielę – 30.09.12. Jako pierwszą zagrano kompozycję pt.„Moja dziewczyna jest czarownicą”. Następnie, obok starych bardzo dobrze znanych publiczności piosenek (m.in. „ Serce chore na śmierć”, „Znowu jestem w Tobie”, „Ty jesteś inna”, „Ptasi móżdżek”), usłyszeć można było całkiem nowe utwory. Zespół dawał z siebie wszystko. Muzycy grali równo i z ogromnym zaangażowaniem. Trycjator we właściwy sobie sposób, z wyczuciem rytmu poruszał się po scenie zagrzewając widownię do zabawy.
Publiczność zajęła cały plac, obsiadła trawę i murki. Intensywna interakcja Żywiołów z publicznością podkręciła atmosferę i sprzyjała dobrej zabawie. Tańce pogo i headbanging nie miały końca. W typowy dla tego typu koncertów sposób młodzi ludzie skakali wymachując bujnymi czuprynami w rytm muzyki. Dwie grupy osób nacierały na siebie z naprzeciwka zderzając się w ryzykownym tańcu. Następnie w kręgu energicznie obijali się o siebie nawzajem. Nie brakowało gorących braw i śpiewów.
Kto nie był niech żałuje.
